Μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα…

Με τον παραπάνω τίτλο ήταν έτοιμα να κυκλοφορήσουν τα “Χανιώτικα νέα” του Σαββάτου, με το διάγγελμα του πρωθυπουργού για το δημοψήφισμα να μας βρίσκει επί του πιεστηρίου και να προχωράμε σε αλλαγή.
Ο τίτλος όμως αυτός αποδίδει ξεκάθαρα σήμερα αυτό που μάλλον έχει στο μυαλό της η πλειοψηφία των Ελλήνων σκεπτόμενη το δημοψήφισμα της Κυριακής.
Ας μην κρυβόμαστε πίσω από τις λέξεις. Στις κάλπες θα προσέλθουμε έχοντας στον νου μας ότι πιθανώς να καλούμαστε να επιλέξουμε ανάμεσα σε ευρώ ή δραχμή. Σκέψη που προκύπτει από τον φόβο ένα ελληνικό “όχι” να τερματίσει οριστικά τη διαπραγμάτευση και η Ελλάδα μοιραία να αναγκαστεί να τυπώσει εθνικό νόμισμα προκειμένου να καλύψει τις χρηματοδοτικές της ανάγκες.
Η επιστροφή στη δραχμή προφανέστατα θα είναι μια επίπονη διαδικασία. Ενδεικτικά: Ελλείψεις στην αγορά, πληθωρισμός στα ύψη, καταστροφικές συνέπειες για όσους είχαν καταθέσεις σε ευρώ, αλλά και για όσους έχουν δάνεια τα οποία        -αν δεν υπάρξει σχετική ρύθμιση- θα καλούνται να τα αποπληρώνουν σε ευρώ. Οι μόνοι περιχαρείς; Αυτοί που θα επιστρέψουν τις καταθέσεις τους από το εξωτερικό και θα θυμίζουν μαύρες εποχές “μαυραγοριτών”. Με τη δραχμή η χώρα θα ελπίζει ότι θα κάνει επανεκκίνηση και σε μερικά χρόνια -άγνωστο πόσα- θα καταφέρει να σταθεί ξανά στα πόδια της. Αρχίζοντας όμως από το απόλυτο μηδέν.
Ας πάμε όμως και στο σενάριο του “Ναι”, στην αποδοχή δηλαδή των προτάσεων των εταίρων, η οποία συνεπάγεται και την παραμονή μας στο κοινό ευρωπαϊκό νόμισμα, την αδιατάραχτη συνέχεια της σχέσης μας με την Ε.Ε. με ό,τι αυτό συνεπάγεται για την αγορά, τα κονδύλια για έργα κ.λπ. Η Ελλάδα θα συνεχίζει ως είχε μέχρι σήμερα, να ανεβαίνει έναν Γολγοθά με την ελπίδα ότι κάποια στιγμή θα ξεπεράσει την κρίση.
Η υπογραφή όμως νέου μνημονίου -ιδιαίτερα με αυτά τα εξωφρενικά υφεσιακά μέτρα που φέρονται να πρότειναν οι δανειστές- δεν έχει απολύτως κανένα νόημα αν δεν συνοδεύεται από ένα γενναιότατο κούρεμα του ελληνικού χρέους.
Αυτό αποδείχθηκε από την εμπειρία των τελευταίων ετών, στη διάρκεια των οποίων το ελληνικό χρέος μεγάλωσε, επιχειρήσεις έκλεισαν, οι άνεργοι αυξήθηκαν και μεγάλο κομμάτι της κοινωνίας βρέθηκε στα όρια της φτώχειας.
Σε ένα δημοψήφισμα όμως όπως αυτό της Κυριακής, υπάρχουν μόνο αυτές οι δύο επιλογές. Ο “γκρεμός και το ρέμα”… Μπορεί και να σκαρφαλώσουμε, μπορεί και να κολυμπήσουμε. Μπορεί όμως να γκρεμοτσακιστούμε ή να πνιγούμε. Ελπίδα όλων να μη φτάσουμε ως εκεί και τις επόμενες ημέρες να επικρατήσει στην Ευρώπη η κοινή λογική και να έχουμε μία συμφωνία.