Η φωτεινότητα της εποχής επιτρέπει σε όλους μας να δούμε κάθε γωνιά, κάθε κτήριο και κάθε διαβάτη της πόλης μας με άλλα μάτια…
Το ζητούμενο είναι να δούμε, να παρατηρήσουμε και να γνωρίσουμε τα άγνωστα χαρακτηριστικά του περιβάλλοντος που μας φιλοξενεί. Μα δεν τα βλέπουμε; Θα αναρωτηθείτε. Μάλλον όχι. Ο Χανιώτης αν είναι εποχούμενος και μιλάει στο κινητό του, όπως συνηθίζεται, αδυνατεί να παρατηρήσει οτιδήποτε. Αν είναι πεζός, τα ερεθίσματα οπτικά και ηχητικά της ζωής της πόλης τον κατακυριεύουν. Ούτε αυτός παρατηρεί “τα αθέατα” σε ικανοποιητικό βαθμό.
Η πρόταση του σημερινού σημειώματος είναι να γίνουμε εξερευνητές στην πόλη μας. Δεν είναι εύκολο, οφείλουμε να είμαστε εξαιρετικά προσεκτικοί και να αναλάβουμε ρόλους.
Σαν επισκέπτης
Ο πρώτος ρόλος είναι να λειτουργήσουμε μια μέρα σαν να είμαστε επισκέπτες της πόλης. Η πρόταση απευθύνεται σ’ όλους. Χανιώτες κάθε ηλικίας, φορέστε τα γυαλιά σας -αν έχετε- και με το κινητό σας σαν φωτογραφική μηχανή συμπεριφερθείτε σαν τουρίστες. Δηλαδή, παρατηρείστε κάθε τι που απαντάτε στο δρόμο σας για λίγη περισσότερη ώρα. Χαρίστε στο μνημείο, στο χάλαρο ή στο νέο-κλασσικό κτήριο μερικά δευτερόλεπτα παραπάνω. Καταγράψτε τη ζωή του, τα υλικά του και τη φθορά του. Πόσα χρόνια του δίνετε ακόμη; Μήπως είναι έτοιμο να καταρρεύσει;
Μήπως θα ζητούσατε από το Δήμο να απομακρύνει τις άχρηστες ξύλινες και μεταλλικές πινακίδες από στύλους, κτήρια, πεζοδρόμια και δρόμους; Μεγάλο θα είναι το κέρδος για τη ΔΕΔΙΣΑ μας.
Σαν οδοκαθαριστής
Προχθές ανέβαινα το ανατολικό πεζοδρόμιο της οδού Νεάρχου κι αναγκάστηκα να λοξοδρομήσω. Ο λόγος; Ενα ευμέγεθες, προφανώς, τετράποδο είχε αφήσει το ημερήσιο περίττωμά του ανάμεσα σε ένα δενδράκι και στον εξωτερικό τοίχο ενός περιβόλου. Αποφάσισα να κατέβω στον δρόμο για να αφήσω ελεύθερο το μικρό πέρασμα σε ένα ζευγάρι μεσήλικων επισκεπτών μας που κατέβαινε στο κέντρο. Ευτυχώς κατάλαβαν τον ελιγμό μου, χαμογέλασαν συγκαταβατικά και συνέχισαν. Ο δεύτερός μας ρόλος είναι ανιχνεύουμε κάθε σκουπίδι-εμπόδιο, όπως κάνουν με δεξιοτεχνία οι πεζόδρομο-οδοκαθαριστές. Με τα μπάζα έχομε θέμα είναι κάτι σαν ιερές αγελάδες δεν τα απομακρύνει κανένας.
Κι αν εργαζόμουν στην καθαριότητα θα έκλεινα τους κάδους.
Οσα λουλούδια κι αν έχει η πόλη μας, η ευωδία τους δεν μπορεί να ανταγωνιστεί τη δυσοσμία των αμέτρητων ανοικτών κάδων.
Σαν κοινωνικός λειτουργός – ρεπόρτερ
Αυτός ο ρόλος είναι δυσκολότερος. Απαιτεί να παρατηρείς τους ντόπιους, τις γκριμάτσες τους και πώς εκφράζουν τις αγωνίες τους στον δρόμο, στα μαγαζιά… Δηλαδή, να τους κοιτάζουμε στα μάτια.
«Περπατώ στο πεζοδρόμιο λες και είμαι αόρατος», μου εξομολογήθηκε παλιός κάτοικος. «Κι όσο είμαι στο πεζοδρόμιο δεν με νοιάζει, συνήθισα να μη με κοιτάζουν. Οταν όμως διασχίζω τον δρόμο, φοβάμαι κι αναρωτιέμαι “Λες να μη με δουν οι αυτοκινητάνθρωποι κατακτητές”.
Τι άλλες ανάγκες των κατοίκων και των επισκεπτών θα εντόπιζε άραγε ένας κοινωνικός λειτουργός – ρεπόρτερ που περπατά σε κεντρικούς κι απόκεντρους δρόμους;
Μήπως χρειαζόμαστε περισσότερο χρώμα;
Μήπως να βάζαμε πράσινο στους κοινόχρηστους χώρους;
Ή μήπως να κρεμάσουμε γλάστρες σε στύλους φωτισμού, πιλοτικά, σε 1-2 εμπορικούς δρόμους;
Αν θέλουμε να ξαποστάσουμε, έχουν όλοι οι δρόμοι του κέντρου παγκάκια;
Μήπως οι δημόσιες τουαλέτες μας είναι λίγες και καλά κρυμμένες; Τέλος, τα μικρά ζώα και τα πτηνά της πόλης πού πίνουν νερό;
Είμαι ένας μικρός εξερευνητής
Τον ρόλο μικρών εξερευνητών θα παίξουν τα παιδιά 8-12 ετών που θα λάβουν μέρος στο 31ο Παιχνίδι της Άνοιξης του Κέντρου Αγγλικής Γλώσσας ΠΟΛΥΓΝΩΣΗ.
Το Παιχνίδι της Άνοιξης γεννήθηκε το 1986 κι είναι μια μικρή περιπέτεια σε ένα παράλληλο κόσμο που μοιράζεται τα χαρακτηριστικά του δικού μας με μία ειδοποιό διαφορά. Είναι ένας κόσμος στον οποίο τα παιδιά χάνουν την αίσθηση του χρόνου, ζουν την παιδικότητά τους και λειτουργούν αυτόνομα.
Κάθε αληθινό παιχνίδι σημαίνει βουτιά στο ξεχωριστό, τήρηση διαφορετικών κανόνων, άμεση ανταμοιβή, χαρά της ανακάλυψης…
Στο Παιχνίδι της Ανοιξης τηρούμε την ισορροπία στα ερωτήματα και στις δραστηριότητές του, έτσι κάθε παιδί απολαμβάνει τη χαρά της συμμετοχής, είναι σε κατάσταση ροής και νοιώθει ευτυχισμένο.
Η ασφάλεια των παιδιών είναι εξίσου σημαντική όπως και η ίση αντιμετώπισή τους από έμπειρους συντονιστές.
Το παιχνίδι μας έχει επιστημονικό υπόβαθρο, έτσι κάθε χρόνο εστιάζουμε στην ανάπτυξη μιας διαφορετικής γνωστικής δεξιότητας.
Φέτος, επιλέξαμε να βοηθήσουμε την ανάπτυξη της παρατηρητικότητας των μαθητών μας.
Συμπερασματικά
• Ο πολίτης που λειτουργεί ερευνητικά πληροφορείται και πληροφορεί για τα αθέατα της πόλης.
• Ο πολίτης – εξερευνητής προειδοποιεί, αισθάνεται χρήσιμος και είναι πιο ασφαλής.
• Ο πολίτης δια βίου ρεπόρτερ εκπαιδεύει στην παρατηρητικότητα παιδιά και εγγόνια.
• Στο τέλος της μέρας ο πολίτης – εξερευνητής ξαποσταίνει ήρεμος και γεμάτος εμπειρίες.
Συγγραφέας, μέλος της Γ.Σ. της Ελληνικής Επιτροπής της Γιούνισεφ, Πτυχιούχος Ψυχολογίας-Ανάπτυξης Παιδιού, Master Εκπαίδευσης στην Δια Βίου Μάθηση, Επικοινωνία: polygnosi@gmail.com, 2821040400, facebook: polygnosi
