“Είμαι χαρούμενος γιατί φέτος έμαθα στον έφηβο εγγονό μου, όσες αγροτικές δουλειές δεν είχα διδάξει στον γιο μου”.
Μανώλης, σώφρον παππούς από το Σέλινο, Δεκέμβρης 2013
Στο τέλος κάθε περιόδου άρχοντες, πληβείοι, αστοί, αγρότες, ενεργοί πολίτες και ιδιώτες κάνουμε τους απολογισμούς μας, δημόσιους και προσωπικούς.
Οι σώφρονες τους κάνουν συνειδητά, για τους άφρονες και τους παράφρονες οι απολογισμοί τους μένουν σε λανθάνουσα κατάσταση να τους βασανίζουν γι αυτό αυτούς τους αγνοώ.
Οι περισσότεροι έχουμε συνδυάσει το άκουσμα του όρου απολογισμός να μας θυμίζει το δούναι και λαβείν. Εστιαζόμαστε σε ποσότητες, χρήματα και υλικά αγαθά, δηλαδή τι δώσαμε, τι εισπράξαμε, τι μας χρωστάνε.
Άλλοι μετράνε σε πόσες ψηφοφορίες ή λογομαχίες κατατρόπωσαν τους απέναντι, τους ρεφορμιστές, τους συντηρητικούς, τους προοδευτικούς, τους ανένταχτους, αυτούς που είναι σ’ ένα άλλο πεζοδρόμιο ή μετερίζι.
Είναι όμως κι οι άλλοι απολογισμοί τα άγραφα πεπραγμένα του κάθε ενός μας, οι πράξεις μας οι καλές, οι ιδιοτελείς, οι απεχθείς κι οι άχρωμες.
Ο Σελινιώτης παππούς
Προ ημερών άκουσα την εξομολόγηση ενός 70χρονου παππού ο οποίος μας έλεγε ότι φέτος κατάφερε να επικοινωνεί καλύτερα με τον έφηβο εγγονό του. Είμαι πολύ ικανοποιημένος επειδή του μαθαίνω αγροτικές δουλειές, τα χωράφια μας και του λέω τις ιστορίες μου.
Γέλαγαν και τα μουστάκια του κ.Μανόλη επειδή κληροδοτούσε τις γνώσεις του σε μια επόμενη γενιά στο σόι του.
Οι προσωπικοί μας δείκτες
Σε προσωπικό επίπεδο κάνουμε τον απολογισμό μας αναλογιζόμενοι τις σχέσεις μας με αγαπημένα πρόσωπα.
Πόση στοργή, χαμόγελα και ενθάρρυνση χαρίσαμε; Που γέρνει ο προσωπικός μας δείκτης; Στην σπατάλη ή στη φειδώ;
Στο ζύγι μπαίνει η πνευματικότητα, η φιλανθρωπία κι η συμμετοχικότητα μας.
Ερευνούμε τις γραφές ή μας κατακυριεύει η μόνιμη καφενοπληξία;
Χαρίζουμε χρόνο ή υλικά αγαθά ή αδιαφορούμε;
Προσφέρουμε στα κοινά ή ιδιωτεύουμε στο facebook;
Χανιώτισσα μητέρα εφήβων μου εκμυστηρεύτηκε ότι τις μέρες αυτές καλεί τις φίλες της και τους διαβάζει απολογιστικά το ημερολόγιο της της χρονιάς το οποίο μετά καίνε στο τζάκι.
Φυσικά υπάρχουν κι άλλες ζυγαριές που μετράνε την υγεία μας την πνευματική και τη σωματική.
Διά βίου μαθητεία
Σε ένα άλλο επίπεδο στοχασμού ας συλλογιστούμε…
Αναπτυχθήκαμε φέτος; Μάθαμε για τις εξελίξεις στο επάγγελμα μας; Τις εφαρμόσαμε; Τι κέρδος είχαμε; Αυτήν την ωφέλεια την μεταλαμπαδεύσαμε στην κοινωνία μας; Διαβάσαμε αρκετά; Αναπτύξαμε την πνευματικότητα μας;
Βοηθήσαμε τους μαθητές μας και τα παιδιά μας να εξελιχθούν;
Χαρίσαμε λίγη από τη γνώση μας, ξέρετε αυτή που δεν είναι σε ιντερνετικά αρχεία;
Εμείς οι ίδιοι πόσο διδακτήκαμε από άλλους; Με άλλα λόγια με τι βαθμό αυτό-αξιολογούμαστε ως δια βίου μαθητές;
Το οικολογικό μας αποτύπωμα
Ας αναρωτηθούμε, η κρίση μας βοήθησε να αλλάξουμε στάση φέτος ως προς την προστασία της Φύσης στο Νομό μας;
Σπαταλήσαμε λιγότερους φυσικούς πόρους;
Προτιμήσαμε περισσότερα ντόπια προιόντα από εισαγόμενα;
Συνεχίζουμε να επιβαρύνουμε το ισοζύγιο της Φύσης με τις συνήθειες μας και τις σπατάλες μας; Δηλαδή να καταναλώνουμε εισαγόμενα τρόφιμα, να κατεβάζομε τα Ι.Χ. μας στο κέντρο της πόλης;
Τέλος, υποστηρίξαμε οικολογικές εκστρατείες στην κοινότητα μας;
Εταιρική κοινωνική ευθύνη
Όσοι έχουμε επιχειρήσεις στα Χανιά, ας σκεφθούμε τι ισοζύγιο παρουσιάζουμε…
Στη βελτίωση των υπηρεσιών μας; Στις υποχρεώσεις μας προς τους πελάτες μας; Στην εκπαίδευση του προσωπικού μας; Στις ανταποδοτικές παροχές μας προς την Χανιώτικη κοινωνία;
Λένε πως στις επιχειρήσεις που επιβιώνουν της μακριάς κρίσης όλες αυτές οι παράμετροι έχουν θετικό πρόσημο.
Εχετε αδιάθετα υπόλοιπα;
Μήπως τώρα στο τέλος της χρονιάς έχομε αδιάθετο υπόλοιπο καλοσύνης, στοργής, σοφίας, αγάπης, ανταπόδοσης, συμπόνοιας;
Μήπως μας περισσεύουν ρούχα, τρόφιμα, παιχνίδια, χρήματα, πόροι;
Αν ναι, υπάρχει χρόνος για χαρίσματα σε κύκλους και πρόσωπα που μας περιβάλλουν, μα και σ’ άγνωστους, μακρινούς, ανώνυμους παραλήπτες.
Αν καταφέρουμε το τέλος του 2013 να μας βρει σε ισορροπία ψυχική, πνευματική και συναισθηματική, τότε θα αντιμετωπίσουμε το 2014 πλουσιότεροι.
*συγγραφέας ‘Μαθαίνω εύκολα’,
‘Θυμάμαι εύκολα’
