Πέμπτη, 28 Μαρτίου, 2024

Αλόγιστη καταφυγή στον θάνατο

Οσο και να λέμε πως δυσκόλεψε η ζωή, πως ακρίβηνε η ζωή, τόσο και πιο πολύ φεύγουμε από τον δρόμο του Θεού. Παλιά, όταν οι άνθρωποι είχαν κάποιο πρόβλημα κατέφευγαν στον Θεό και τους Αγίους του. Κατέφευγαν στην Εκκλησία. Μελετούσαν τον λόγο του Θεού και τους βίους των Αγίων.
Σήμερα καταφεύγουν σε άλλα μέσα και μάλιστα σε ψυχοκαταστροφικά και σωματοκαταστροφικά. Διά των παθών και των παρεκτροπών τους θέλουν τη γιατρειά. Και όπως έλεγε ο αββά Ποιμένας: “Τα κακά μας πάθη μοιάζουνε με κάποιες ρίζες αγκαθωτές και πολύκλωνες”. Οποιος λοιπόν τις αγγίξει θα ματώσουν τα χέρια του γι’ αυτό χρειάζεται μέσα προφυλακτικά κι αυτά είναι οι ιαματικές ψυχών και σωμάτων θείες αρετές. Κι επειδή οι σημερινοί άνθρωποι μάθαμε και προτιμούμε τα εύκολα κι επειδή η οδός των αρετών είναι δύσκολη, στενή και τεθλιμμένη (Ματθ. 7, 13-14), παρακάμπτουμε αγκάθια και τριβόλους (Εβρ. 6,8) και ψάχνουμε τους δρόμους της επιφανειακής ευφορίας, ενώ από κάτω τα σκουλήκια, οι τρίβολοι και τ’ αγκάθια κατατρώγουν, όπως η γάγγραινα την ύπαρξή μας.
Καταντούμε ανάλγητοι και αδιάφοροι. Ψυχροί και απαθείς ως προς την ηθικήν μας τελειότητα. Την αρετοποίηση και εξανθρώπηση του εαυτού μας. Γινόμαστε “έξυπνοι” για το πονηρό και αμαρτωλό και νωθροί για την εκτέλεση των εντολών του Θεού. Και η οποία πρέπει να γίνεται με προσοχή και προθυμία πολλή. Η λύση όλων των προβλημάτων ευρίσκεται στην εφαρμογή του θελήματός Του. Οι συνταγές που μας δίνει ο Χριστός σε πολλές περιστάσεις και ευκαιρίες π.χ. Ματθ. κεφάλαια 5, 6, 7 και σε άλλα σημεία, λύνουν τα προβλήματά μας κι καθορίζουν τις σχέσεις μας με τον Θεό και τους συνανθρώπους μας. Και όχι μόνον αυτό, αλλά και είναι αυτό πολύ βασικό για τη σχέση και την αρμονία με τον εαυτόν μας.
Ομως, η αμαρτωλή ζωή μας, η προσκόλλησή μας στα πάθη και τις όποιες αμαρτίες, που τις θεωρούμε ως “λύτρωση” μας δημιουργούν μια αδιαφορία, μια αποστροφή προς τις σωτήριες εντολές του Θεού.
Μελετώντας το ψυχοφελές και πολυπρακτικό έργο του Μεγάλου Βασιλείου “Οροι κατ’ επιτομήν” συναντάμε και το εξής χαρακτηριστικό: “Οπως η αρρώστια του σώματος προκαλεί την ανορεξία και την αποστροφή προς τα φαγητά, έτσι και η αμαρτία δημιουργεί στην ψυχή τη νωθρότητα και την οκνηρία ως προς τις εντολές του Θεού”.
Και τα περισσότερα πράγματα αγάπες, φιλίες, προτιμήσεις, επιδόσεις, αρετές, συναισθήματα κ.λπ. όταν τα αραιώνουμε, όταν τα “συνηθίζουμε” σιγά-σιγά τα αποφεύγουμε.
Πόσοι και πόσοι ξεκίνησαν με οράματα και ενθουσιασμούς. Πόσοι και πόσοι μικρά παιδάκια επήγαιναν στην Εκκλησία, βοηθούσαν στο Ιερό. Πόσοι και πόσοι ενθουσιασμοί με την είσοδο στην Ιεροσύνη και μετά και όχι “καθυστερημένα” εξατμίστηκαν… Πόσοι και πόσοι γάμοι και οικογένειες διαλύονται. Πόση και πόση αλλοίωση παθαίνουν οι άνθρωποι με την επιδρομή της αμαρτίας στην ψυχή και στη ζωή τους. Πού επήγαν οι ενθουσιασμοί και οι δίψες για όμορφη ζωή! Η υποχώρηση σε κάθε αμαρτία έφερε την ανορεξία προς το θέλημα του Θεού και τις εντολές Του.
Και όπως με τη σωματική ανορεξία εξαντλείται ο οργανισμός και σιγά-σιγά οδηγείται στον μαρασμό και στη συνέχεια στον θάνατο, το ίδιο συμβαίνει και στην πνευματική ανορεξία. Η αμαρτία γεννά θάνατο (Ρωμ. 6, 23). Και είναι έγκλημα να καταλήγουμε τόσο αλόγιστα στον θάνατο.


Ακολουθήστε τα Χανιώτικα Νέα στο Google News στο Facebook και στο Twitter.

Δημοφιλή άρθρα

Αφήστε ένα σχόλιο

Please enter your comment!
Please enter your name here

Εντός εκτός και επί τα αυτά

Μικρές αγγελίες

aggelies

Βήμα στον αναγνώστη

Στείλτε μας φωτό και video ή κάντε μία καταγγελία

Συμπληρώστε τη φόρμα

Ειδήσεις

Χρήσιμα