Πέμπτη, 28 Μαρτίου, 2024

Αλκυονίδες μέρες

Ενα 15ήμερο ηλιοφάνειας από αρχές Ιανουαρίου έως αρχές Φεβρουαρίου κάθε έτους. Κατά τη μετεωρολογική επιστήμη το έτος 1947 δεν είχαμε καθόλου αλκυονίδες ημέρες. Οι ημερομηνίες έναρξης,  λήξης και η διάρκεια αυτών δεν είναι σταθερές. Η αρχαία ονομασία Αλκυόνιαι προέρχεται από τον Αριστοτέλη.
Μετεωρολογικά από τη χώρα μας μέχρι και τη βορειοανατολική Ευρώπη τις ημέρες αυτές του χειμώνα επικρατεί αντικυκλώνας, δηλ. βαρομετρικό υψηλό (High). Αποτέλεσμα, ίδιες περίπου βαρομετρικές πιέσεις σε όλη αυτή την έκταση, με συνέπεια την έλλειψη ανέμων και ηλιοφάνεια.
Αστρονομικά η Αλκυών είναι ο λαμπρότερος από τους επτά αστέρες του αστρικού σμήνους των Πλειάδων (Πούλια), του αστερισμού του Ταύρου. Ευρίσκονται σε απόσταση περίπου 450 ετών φωτός από τη Γη. Τον Ιανουάριο η Πούλια μεσουρανεί κατά το λυκόφως και είναι ορατή στον έναστρο ουρανό.
Κατά τη φυσική Ιστορία και την πανίδα η Αλκυών ή Αλκυόνη είναι πουλί.
Θαλασσοπούλι αποδημητικό. Ερχεται στην Ελλάδα αρχές Σεπτεμβρίου, όταν τα άλλα αποδημητικά φεύγουν και φεύγει τέλη Μαρτίου. Ονομάζεται και ψαροπούλι. Μικρού μεγέθους, 16 έως 18 εκατοστά, με μεγάλο κεφάλι, μικρά πόδια και μακρύ σκληρό ράμφος. Η δυσαρμονία των παραπάνω αναλογιών εξισορροπείται από την αρμονία των χρωμάτων. Τυρκουάζ στην πλάτη και το πάνω μέρος των φτερών, καφε-κόκκινη κοιλιά και πόδια, λευκή κηλίδα σε μάγουλα και λαιμό. Πετά σαν βέλος, σε πολύ χαμηλές ευθείες πτήσεις μικρής απόστασης.  Φτιάχνει τη φωλιά του σε τρύπες στις όχθες ποταμών, λιμνών και στους βράχους των ακτών της θάλασσας. Το θηλυκό γεννά τα αβγά του τον Ιανουάριο σε αντίθεση με τα υπόλοιπα πτηνά. Δείχνει πάντα άγριο, φοβισμένο. Δεν εξημερώνεται.
Ελληνικός Μύθος: Η Αλκυόνη ήταν κόρη του Αιόλου,  θεού των ανέμων και της Εναρέτης. Παντρεύτηκε τον Κήυκα βασιλιά της Τραχίνας  (πόλη στη Θεσσαλία) γιο του Εωσφόρου, του Πρωινού Αστρου και της Φιλονίδος και ήταν τόσο ευτυχισμένοι ο ένας με τη συντροφιά του άλλου, ώστε θεωρούσαν ότι ζούσαν στον ουρανό. Εκείνη είχε την τόλμη να αποκαλεί τον εαυτό της Ηρα και τον σύζυγό της Δία. Κάποτε ο Κύηξ χρειάστηκε να ταξιδέψει. Επειδή οι δρόμοι ήσαν επικίνδυνοι λόγω ληστών, επέλεξε θαλάσσιο ταξίδι παρά την αντίθετη συμβουλή και απαίτηση της Αλκυόνης. Ο Δίας που ήταν θυμωμένος μαζί τους λόγω της βλασφημίας τους, ζήτησε από τον Ποσειδώνα και με την τρίαινά του σήκωσε τρικυμία. Το πλοίο του Κύηκα βούλιαξε και ο ίδιος πνίγηκε. Η Αλκυόνη προσευχόταν στην Ηρα για την ασφάλειά του χωρίς να γνωρίζει το γεγονός.
Η Ηρα αποφάσισε να της αποκαλύψει τη φρικτή αλήθεια. Απευθύνθηκε στην Ιριδα και εκείνη με τη σειρά της στον Υπνο, ο οποίος έστειλε τον γιο του τον Μορφέα να τη φανερώσει. Μετά από αυτό η Αλκυόνη έτρεξε στην ακτή, έψαξε και βρήκε τα υπολείμματα του ναυαγίου. Απελπισμένη έσκιζε τα ρούχα της και ξερίζωνε τα μαλλιά της, ώσπου είδε το πτώμα του να επιπλέει. Επεσε στη θάλασσα να το βγάλει αλλά, όπως το έσερνε προς την ακτή, πνίγηκε και η ίδια.
Ο Δίας που είδε το περιστατικό τους λυπήθηκε και τους μεταμόρφωσε και τους δύο σε πουλιά. Μάλιστα διέταξε τον ήλιο να τα ζεσταίνει όταν γεννούν,  μέχρι να επωάσουν τα αβγά τους.
Ο Πλούταρχος μας αφηγείται πως, όταν το αρσενικό πτηνό Αλκυόνη γεράσει και δεν μπορεί να πετάξει, το θηλυκό το μεταφέρει πάντα μαζί του,  στην πλάτη του και το φροντίζει μέχρι τον θάνατό του.
Αλλος Ελληνικός Μύθος θέλει την Αλκυόνη μια από τις Πλειάδες, οι οποίες ήταν κόρες του Τιτάνα Ατλαντα και της Ωκεανίδας Πλειόνης. Γεννήθηκαν στο όρος Κυλλήνη και θεωρούνταν θεότητες του βουνού. Ονομάζονταν Μαία, Ταϋγέτη, Ηλέκτρα, Στερόπη, Κελαινώ, Αλκυόνη και Μερόπη. Αυτοκτόνησαν από τον  καημό τους για την τιμωρία του Δία στον πατέρα τους (γιο του Ιαπετού, αρχηγό των Τιτανιδών), μετά την Τιτανομαχία. Του επέβαλε να σηκώνει στους ώμους του τον ουράνιο θόλο, πάνω στο βουνό της Αφρικής που πήρε και το όνομά του.
Αλλος Ελληνικός Μύθος. Ο γίγαντας Ωρίωνας βγήκε για κυνήγι μαζί με τον σκύλο του τον Σείριο. Στο δάσος βρήκε την Αλκυόνη με τις αδελφές της, τις άλλες Πλειάδες, να λούζονται στο ποτάμι. Μόλις τις είδε τις ερωτεύτηκε. Τις πλησίασε μα οι νύμφες φοβήθηκαν και απομακρύνθηκαν τρέχοντας. Ο Ωρίων ερωτευμένος τις καταδίωξε για να τις απαγάγει, με τον σκύλο του να ακολουθεί. Η καταδίωξη συνεχίστηκε ώσπου ο Δίας τις έκανε αστερισμό για να τις λυτρώσει. Ο Ωρίωνας όμως τις ακολούθησε στον ουρανό σαν αστερισμός κι αυτός με τον σκύλο του. Ετσι οι Πλειάδες, εμφανίζονται πάντα να ανατέλλουν πρώτες, τις ακολουθεί ο Ωρίωνας που τις κυνηγά σε όλο το στερέωμα με τον Σείριο να τρέχει ξωπίσω  του,  ώσπου  απελπισμένες (δύουν) πέφτουν στη θάλασσα να γλυτώσουν. Πίσω τους βουτάει και ο γίγαντας και το άλλο βράδυ θα εμφανιστούν πάλι με την ίδια σειρά, να κυνηγά ο Ωρίωνας τις Πλειάδες και ο Σείριος τον γίγαντα αλυχτώντας.
Τέταρτος Ελληνικός Μύθος. Οι Αλκυονίδες ήταν 7 Νύμφες (άλλες από τις πλειάδες), με ονόματα Αλκίππη, Δριμώ, Αστερία, Ανθή, Μεθώνη, Παλλήνη και Φθονία κόρες του γίγαντα Αλκυονέα, γιου του Ουρανού και της Γης. Οταν ο Ηρακλής με τη βοήθεια της Αθηνάς τον σκότωσε, λυπήθηκαν τόσο που έπεσαν στη θάλασσα και πνίγηκαν. Η Αμφιτρίτη (σύζυγος του Ποσειδώνα) τις λυπήθηκε και τις μεταμόρφωσε σε αλκυόνες (πουλιά).
Οπως και νάναι, στο καταχείμωνο μια στάλα ήλιος κάνει τη διαφορά. Μέχρι και τη διάθεση μπορεί να αλλάξει. Η φύση φροντίζει για όλους και για όλα.

Φωτογραφίες από: 2epal-n-smyrn.att.sch.gr,        flickr.com, corinazone.deviantart.com,         ferolvios.blogspot.com


Ακολουθήστε τα Χανιώτικα Νέα στο Google News στο Facebook και στο Twitter.

Δημοφιλή άρθρα

4 Comments

  1. ‘Aλλο προσωνύμιο του Ήλιου (θεού) είναι Χάλκης ή σκέτο Άλκης η και Άκης
    Χάλκης επιδή χαλκέυει (σφυροκοπά) μέσα του ο θεός Ήφεστος νυχθυμερών (σπάει τα άτομα του υδρογόνου, και παράγει φως) ο Ήφεστος είναι λέει Χάλκης (τυφλός) επιδή είναι μέσα στον πυρήνα και διασπά τα άτομα συνεχώς και ενώ παράγει φως, φως δεν μπωρει να δει, από εδώ και η χαλκή μυία (τυφλόμυγα)
    Ο ήλιος μας εύρίσκετε σε ευθεία γραμμή με τον άλλο Ήλιο τον κατά πολλύ μεγαλύτερο τον Σύριο κατά το τέλος Δεκεμβρίου με αρχές Ιανουαρίου εκείνες της μέρες επόμενο είναι οι μέρες αυτές να είνε πιο θερμές και ξάστερες αυτές οι μέρες νά ονομάζωνται “Αλκυωνίδες”
    Ήλιος = Θεός επιδή θεάται, ονομάζεται και Απόλλων, και Αλλάχ (από το Απόλλων) και Ζευς, και Δίας = φως,
    Φώς = Γνώση, Γράμματα,
    Στην Κρήτη λέει, γενήθηκε ο Δίας, (τα γράμματα “δείτε δίσκος Φαιστού) σε ένα σπήλαιο στο όρος Ήδη, ή ‘Ιδα, ή Βίδα,
    Ιδαίον άνδρον λένε το σπήλαιο οι ντόποιοι
    Από το Άκης = Δίας = Φως = Γνώση, 90% από τα Κρητικά επίθετα τελειώνουν σε ΆΚΗΣ
    Επίσης, από το Βύδας με ύψιλον (επιδή πρόκειται για συσωρευμένη θεϊκή ενέργεια) έχωμαι το Δωρικό, Βούδας

  2. ‘Η-φeσ- (φώς) τος ‘Ηφeστος = ο φανερώνων το φως
    “H” ήτα κωδηκώς, = σημαίνη τήν Φανέρωση
    Α… το άλφα σημαίνη την Αρχή, και την Ηλιάκη ενέργεια (τον Ήλιο) το Θεό,
    Ω… το ωμέγα σημαίνη τη γη,
    Α και Ωμέγα τήν αρχή και το τέλος διότι η αρχή είναι ο Ήλιος και το αποτέλεσμα της ενεργίας του φωτός, η γη, και ότι περιβάλει,
    Α και Ωμέγα επίσης είναι ο Θεός

  3. Συγγνώμη τό ‘Ηφαιστος με Άλφα Γιώτα…..
    Aπό το ΦΩΣ ‘εχωμαι Φαιστός πόλη στην Κρήτ, ηφαίνω, και Ήφαιστος (αυτός που Ηφαίνει το το φάσμα του φωτός

  4. …..Καi τα εικοσιτέσσερα γράμματα της Ελληνικής αλφαβήτου, θα αποκαλύψουν τα μυστικά τους νοήματα,
    Aυτό το έργο θα υπηρετηθή από πιστούς εργάτας της μυστικής αμπέλου…….

    Προφυτία που βρέθηκε στο άγιο όρος και δημοσιεύθηκε το 1971

Αφήστε ένα σχόλιο

Please enter your comment!
Please enter your name here

Εντός εκτός και επί τα αυτά

Μικρές αγγελίες

aggelies

Βήμα στον αναγνώστη

Στείλτε μας φωτό και video ή κάντε μία καταγγελία

Συμπληρώστε τη φόρμα

Ειδήσεις

Χρήσιμα