Αυτοκίνητα σταθμοί στην ιστορία της αυτοκίνησης (B΄μέρος)

Citroen Traction Avant (1934)
Πολύ μπροστά από την εποχή του!…
Η Citroen Traction Avant, που οδήγησε το μεγαλοφυή Αντρέ Σιτροέν στον πρόωρο θάνατο και ανήμπορη να αντέξει τα υπέρογκα έξοδα εξέλιξη της εταιρείας του στην πρόθυμη αγκαλιά της Michelin. Τεράστια η συνεισφορά του εν λόγω αυτοκινήτου, που από τα μέσα της δεκαετίας του ’30 προέβλεπε το μέλλον, έχοντας αυτοφερόμενο αμάξωμα, εμπρόσθια κίνηση και χαμηλό κέντρο βάρους, ενώ το κράτημα, τα φρένα και η εν γένει οδική συμπεριφορά ήταν αδιανόητα καλά για τα μέτρα της εποχής (και όχι μόνο…). Η Traction Avant εξακολούθησε να πουλάει μέχρι το 1955, που εμφανίστηκε ο εξ’ ίσου επαναστατικός διάδοχος, η DS. Ο Αντρέ Σιτροέν δυστυχώς δεν πρόλαβε να δει το όραμά του να γίνεται πραγματικότητα, θα ήταν ασφαλώς περήφανος γι’ αυτά που πέτυχε η Τraction Avant, ένα αυτοκίνητο που προκάλεσε τον κόσμο ολόκληρο και κέρδισε με το σπαθί του μια περίοπτη θέση στα ορόσημα του 20ου αιώνα.

Lincoln Continental (1940)
Με λεβιέ ταχυτήτων στο τιμόνι
O Γουίλιαμ Μέρφυ, ιδρυτής της Cadillac το 1902, που είχε για έναν χρόνο στη δούλεψή του τον μαθητευόμενο Χένρυ Φόρντ, μέχρι που ο τελευταίος κατάλαβε τη δύναμή του και έφυγε. Στη συνέχεια η φίρμα πουλήθηκε στην εταιρεία “Leland & Faulconer” και τη διεύθυνση ανέλαβε ο Χένρυ Μάρτιν Λέλαντ, ο οποίος και μεταβίβασε τελικά τις μετοχές στην G.M. το 1909. Δεν μπορούσε, ωστόσο, να μείνει μακριά από το αυτοκίνητο και το 1917 ίδρυσε τη “Lincoln Motor Company”, κατασκευάζοντας κινητήρες αεροσκαφών και πανάκριβες λιμουζίνες, που τον κατέστρεψαν οικονομικά. Ετσι, το 1922 πουλά την εταιρεία στον Χένρυ Φόρντ και ο κύκλος έκλεισε 20 χρόνια μετά. Ο τελευταίος έδωσε τη Lincoln “δώρο” στον πρωτότοκο γιο του Εντσελ, που ερχόμενος από τις σπουδές του στην Ευρώπη προσπάθησε να της δώσει ευρωπαϊκό αέρα. Πράγματι, όλα τα Lincoln του ’30, με αποκορύφωμα το Continental του 1940, διέφεραν από τους ανταγωνιστές τους. Είχε δίλιτρο κινητήρα V12, 130 ίππων, αεροδυναμική εμφάνιση και μια τεχνική πρωτιά: λεβιέ ταχυτήτων στο τιμόνι, διάταξη που ακόμα γνωρίζει δόξες στις Η.Π.Α. Ο πόλεμος που ξέσπασε δεν επέτρεψε να κατασκευαστούν περισσότερα από 200 κομμάτια, ελάχιστα των οποίων διασώζονται σήμερα.

Fiat Topolino  500  (1936)
Το μικρότερο αυτοκίνητο του κόσμου
Το 1936 “γεννήθηκε” το μικρότερο αυτοκίνητο του κόσμου. Μικρότερο και από το Austin Seven του ’20, το Fiat 500 ή, χαϊδευτικά, “Τοροlinο” («Μίκι Μάους») ήταν μόλις 3,2 μέτρα μακρύ,1,2 μέτρα φαρδύ και χωρούσε 2 άτομα συν 50 κιλά αποσκευών. Ο τετρακύλινδρος κινητήρας των 569 κ.εκ. απέδιδε 13 ίππους στις 4.000 στροφές και το αυτοκινητάκι των 745 κιλών έφτανε τελικά τα 85 χλμ./ώρα τελικής. Αυτό όμως δεν είχε καμία σημασία, γιατί το “ποντικάκι” έγινε μεμιάς το μεταφορικό μέσο ολόκληρης της Ιταλίας. Στοίχιζε λιγότερο από 10.000 λιρέτες και για μια δεκαετία δεν έβλεπες άλλο αυτοκίνητο στις πόλεις και στα χωριά της Ιταλίας. Μετά τον πόλεμο ο κινητήρας απέκτησε επικεφαλής βαλβίδες, η ισχύς ανέβηκε στους 16,5 ίππους και η τελική στα 95 χλμ./ώρα. Το 1949 κυκλοφόρησε και η έκδοση στέισον – βάγκον («Giardiniera»),δημοφιλέστατη στους επαγγελματίες των πόλεων. Το “Τοπολίνο” πούλησε συνολικά 519.370 αντίτυπα μέχρι το 1955, που αντικαταστάθηκε από το εξ ίσου πετυχημένο “πεντακοσαράκι”.

Willys Jeep  (1941)
Ο “πρόδρομος” για όλα τα σύγχρονα 4Χ4
Η Willys – Overland, δημιούργημα του Τζον Νορθ Γουίλις, που αγόρασε την πτωχεύσασα Overland το 1907, ήταν ένας από τους πιο πετυχημένους κατασκευαστές αυτοκινήτων για το λαό και άμεσος ανταγωνιστής των Ford και Chevrolet. Το 1939 πήρε μέρος σ’ έναν διαγωνισμό του αμερικανικού στρατού, που ήθελε να αντικαταστήσει τις παμπάλαιες μοτοσυκλέτες με καλάθι του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου, καθώς και τα Model Τ της Ford με κάτι πιο σύγχρονο και αξιόπιστο.
To Willys Military Model MB “Jeep” (από τα αρχικά CP.: General Purpose, Παντός Σκοπού) ήταν σύγχρονο, μηχανικά απλό και ο τετρακύλινδρος κινητήρας του μπορούσε να δουλεύει στις 4.000 στροφές για 100 ώρες δίχως πρόβλημα. Επιπλέον, είχε κίνηση και στους 4 τροχούς, για να τα βγάζει πέρα στα δύσκολα: ανέβαινε σε κλίση 40 μοιρών και μπορούσε να κινηθεί διαγώνια σε λόφους μέχρι 50 μοίρες, ενώ ξεκολλούσε, άλλα οχήματα από τη λάσπη. Κατασκευάστηκε σε τεράστια νούμερα (40 κομμάτια την ώρα) και μετά τον πόλεμο εξακολούθησε να έχει ζήτηση από τους πρώην φαντάρους.

Ferrari 166 (1946)
Η πρώτη Ferrari με κινητήρα 1.500 κ.εκ

Μετά τον πόλεμο ο Εντσο Φερράρι άρχισε να κατασκευάζει τα δικά του αυτοκίνητα, σε σχέδια του Τσιοακχίνο Κολόμπο. Ο τελευταίος ήταν εμπνευστής του περίφημου κινητήρα VI2, που έκτοτε έγινε σήμα κατατεθέν της φίρμας στα μοντέλα παραγωγής, αλλά και στα αγωνιστικά της Formula 1. Η 166 Corsa Spyder του 1946 ήταν η πρώτη Ferrari, με κυβισμό 1.500 κ.εκ. και ισχύ 150 ίππους στις 7.000 στροφές. Τα μικροσκοπικά φτερά πάνω από τους τροχούς και οι προβολείς μπορούσαν εύκολα να αφαιρεθούν, ώστε να συμμετάσχει σε αγώνες. Αν και τίποτε το ιδιαίτερο με τα μέτρα των μοντέλων που ακολούθησαν, η 166 ήταν η πρώτη Ferrari και έμεινε στην ιστορία γι’ αυτό.

Citroen  2CV (1948)
Το πιο λιτό αυτοκίνητο
Αν έμπαινε σήμερα ο προβληματισμός των τεχνικών της Citroen, όταν σχεδίαζαν το 2CV, σίγουρα θα προκαλούσε πολλά γέλια: το αυτοκίνητο έπρεπε να μεταφέρει 4 αγρότες με τα ρούχα και τα εργαλεία της δουλειάς καθώς και ένα καλάθι αβγά κατά μήκος ενός οργωμένου χωραφιού χωρίς να σπάσει ούτε ένα (!)… Παρά την πρωτόγονη όψη του, το 2CV πέρασε μετ’ επαίνων το τεστ, χάρη στην έλξη του αερόψυκτου επίπεδου δικύλινδρου κινητήρα των 375 κ.εκ., 9 ίππων (αργότερα έγινε 602 κ.εκ. και απέδιδε 29 ίππους), την εμπρόσθια κίνηση και την επαναστατική ανάρτηση των υστερούντων αξόνων, που επιπλέον πρόφερε θαυμάσιο κράτημα στις στροφές (παρά τις υπερβολικές κλίσεις). Κατά τα λοιπά, το αυτοκίνητο ήταν σκόπιμα απλοϊκό, ώστε να διευκολύνει τη συντήρηση και να μη στοιχίζει μια περιουσία για να κινηθεί: μόλις 5 λίτρα για κάθε 100 χλμ. ήταν οι απαιτήσεις του σε βενζίνη, ενώ η τελική έφτανε τα 69 χλμ./ώρα (107, με τον κινητήρα 602 κ.εκ.). To 2CV απο-δείχτηκε τεράστια επιτυχία για τη γαλλική φίρμα και εξακολούθησε να κατασκευά-ζεται μέχρι το 1990, έχοντας στο μεταξύ «γεννήσει» μια σειρά μοντέλων, από το Dyane και το Ami μέχρι τα «τζιποειδή» Mehari και Pony (ελληνική αποκλειστικότητα).

Tucker Torpedo (1948)
Το μοναδικό αυτοκίνητο που συγκέντρωσε 300.000 προπαραγγελίες!
Ο Πρέστον Τάκερ αιφνιδίασε πολλούς το 1948 με το επαναστατικό για τα δεδομένα της αμερικανικής αυτοκινητοβιομηχανίας Tucker Torpedo. Τεραστίων διαστάσεων, αλλά με αεροδυναμική σχεδίαση και σωστή κατανομή βάρους ανάμεσα στους άξονες, το μοντέλο μάζεψε 300.000 προπαραγγελίες, μόνο και μόνο από τις προδιαγραφές του: αεροπορικός κινητήρας 9,7 λίτρων της Helicopter τοποθετημένος στο κέντρο και πίσω, ημιαυτόματη μετάδοση Tuckermatic, ανεξάρτητη ανάρτηση εμπρός-πίσω, κλωβός αφαλείας στην καμπίνα των επιβατών, παρμπρίζ από άθραυστο κρύσταλλο, που εκτινασσόταν προς τα έξω σε περίπτωση σύγκρουσης,ζώνες ασφαλείας στα καθίσματα κ.λ.π. Για να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις της παραγωγής τόσων αυτοκινήτων, συγκέντρωσε 9 εκατομμύρια δολάρια μέσω του Χρηματιστηρίου και νοίκιασε ένα εργοστάσιο αεροσκαφών στο Σικάγο που η ομάδα του έπιασε δουλειά. Δυστυχώς, τα τεχνικά προβλήματα που προέκυψαν αποδείχτηκαν ανυπέρβλητα και παρά την αλλαγή την ύστατη ώρα των μηχανικών μερών με το αποδεδειγμένα αξιόπιστο εξακύλινδρο μοτέρ της Air Cooled Motors και το κιβώτιο ταχυτήτων της Cord, οι επενδυτές δεν άντεξαν άλλες καθυστερήσεις, μήνυσαν την εταιρεία και το δικαστήριο καταδίκασε τον Τάκερ για απάτη και κατέσχεσε τα 51 κομμάτια που πρόλαβε να κατασκευάσει.