Παρασκευή, 29 Μαρτίου, 2024

Αφιέρωμα στην ποίηση

Λίγο μελάνι και χαρτί, λίγοι στίχοι, είναι τα δώρα σου· γραμμένα με δυνατούς παλμούς και ζωντανές ελπίδες και τα χαρίζεις όπου πας.
Eίσαι ο έρωτας που μπαίνει σε καλύβια και παλάτια. Είσαι το φάρμακο, το γέλιο, το κλάμα και μιλάς με λέξεις σμαράγδια και διαμάντια, ύστερα από βροχή. Είσαι μια αίσθηση που κεντά και φτερουγίζει σε μακρινού παλιού κελάηδημα μέσα στο δάσος, ο αντίλαλος ως τα βάθη του λαγγού. Είσαι το άσμα της ψυχής, όταν ερωτικά αναταράσσεις τους ονειρώδεις ύπνους. Προσεγγίζεις όπου σε προστάζει ο νους και είσαι σπιρτώδης δύναμη στο φως των ουρανόφεγγων λαμπτήρων.
Οταν διαβαίνεις σε κρινοσπαρμένους δρόμους και συναντάς τη μουσική, φορτωμένη τη δροσούλα, δίδεις ζωή σε ό,τι αγγίζεις. Ω! Ποίηση! Ξεγελάστρα ομορφιά με τα γλυκά τα μάτια!
Είσαι το ποτήρι της χαράς που δεν αδειάζει, το βάλσαμο της λύπης και κάνεις γλυκύτερα της καρδιάς τα πάθη. Σοφή δασκάλα, δασκαλεύεις τον δυστυχή πώς ν’ αναστενάζει, τον ερωτευμένο πώς να περιμένει, τον ξενιτεμένο πώς να καρτερεί για να μην ξεχνά. Μαζί σου είναι αγύριστος ο χρόνος και γίνεται η αγάπη σου πιο όμορφη, πιο γλυκιά, όσο παλιώνεις. Μοιάζεις με το λάλημα τ’ αηδονιού στην αγκαλιά τ’ Απρίλη. Είσαι η πεταλούδα που χορεύει από λουλούδι σε λουλούδι και σκορπάς άρωμα και μέλι. Παιχνιδιάρα, γλυκοφιλούσα, περιγελάστρα, επαναστατική, μοιρολογίστρα, παρηγορήτρια, μοναδική και ανεπανάληπτη υμνολογούσα, μπροστά στην εικόνα της Παναγιάς. Ξετρέχεις πάντα όταν ξεχειλίζει η καρδιά από αισθήματα, όταν πετά η έννοια από το νου και η ελπίδα από την καρδιά. Όταν η υπομονή μαρμαρώνει στα στήθια, όταν σε βρίσκει η λησμονιά και σε φοβερίζει ο θάνατος, ένα τραγούδι είναι όλη η ζωή σου. Ενα τραγούδι γι’ αυτούς που γιορτάζουν, που κερδίζουν, που ενθουσιάζονται, που επιτυγχάνουν.
Ενα τραγούδι και γι’ αυτούς που χορεύουν μέσα στα λασπόνερα της προσφυγιάς και γι’ αυτούς που ψαρεύουν με την τράτα της ελπίδας, μέσα στα θολά νερά του ποταμού· όταν τα σύννεφα κρύβουν τ’ άστρα και σιγοβρέχουν σταγόνες εγκατάλειψης, απομόνωσης, φόβου και καταστροφής. Ω! μεθυσμένη χαρά των στίχων που θαμπώνεις τα μάτια και ξετρελαίνεις τον νου! Συντροφεύεις τον άρρωστο, το ορφανό, τον ζητιάνο, όταν γίνεσαι τραγούδι και δεν ξεχνιέσαι από κανένα όσο και να ξεχνά!


Ακολουθήστε τα Χανιώτικα Νέα στο Google News στο Facebook και στο Twitter.

Δημοφιλή άρθρα

Αφήστε ένα σχόλιο

Please enter your comment!
Please enter your name here

Εντός εκτός και επί τα αυτά

Μικρές αγγελίες

aggelies

Βήμα στον αναγνώστη

Στείλτε μας φωτό και video ή κάντε μία καταγγελία

Συμπληρώστε τη φόρμα

Ειδήσεις

Χρήσιμα