ΕΝΤΟΣ ΕΚΤΟΣ & ΕΠΙ Τ ΑΥΤΑ

Η αύξηση της εγκληματικότητας είναι γεγονός. Όχι μόνον στις μεγάλες πόλεις αλλά και στις μικρές. Οι κλοπές και οι ληστείες είναι στην ημερήσια διάταξη και στην Κρήτη. Ακόμα και σε χωριά φιλήσυχα και ειρηνικά. Οχι βέβαια στο ποσοστό της τάξης του 700% που ορισμένα αθηναϊκά ΜΜΕ μετέδωσαν.
Παράλληλα, όμως, με την εγκληματικότητα, έρχεται και ο φόβος στους πολίτες. Εύπορους και μη. Όλους εκείνους οι οποίοι φιλήσυχα επιλέγουν να ζήσουν παλεύοντας για την επιβίωση και φοβούνται μη τυχόν πέσουν θύμα του όποιου αδίστακτου ληστή.
Ετσι, δεν είναι λίγοι αυτοί που ζητούν περισσότερη αστυνόμευση. Αλλά τι να πρωτοκάνει και η ΕΛ.ΑΣ., στην οποία οι κενές θέσεις είναι αρκετές και οι αστυνομικοί τρέχουν και δεν φτάνουν να προλάβουν τα περιστατικά; Όση, όμως, αστυνόμευση κι αν υπάρχει το πρόβλημα μοιάζει με τη Λερναία Υδρα που όταν κόβεις ένα κεφάλι ξεφυτρώνουν δύο?
Διότι το πρόβλημα είναι όχι μόνον κοινωνικό αλλά και πολιτικό και? μνημονιακό.
Η εγκληματικότητα είναι αποτέλεσμα της ανεργίας και της φτώχειας. Και, σε τελική ανάλυση, στην αύξηση της εγκληματικότητας συντελεί η εφαρμογή των επώδυνων μέτρων του μνημονίου, που φέρνουν ανεργία και φτώχεια.
Επομένως, η αντιμετώπιση της εγκληματικότητας μπορεί να έρθει μέσα από τη λήψη μέτρων αντίθετων από αυτά που εφαρμόζονται σήμερα. Μέτρων, τα οποία θα δώσουν λύση στο πρόβλημα της ανεργίας, θα τονώσουν την επιχειρηματικότητα, θα ανοίξουν δρόμους επαγγελματικής βεβαιότητας στους νέους που μεγαλώνουν μέσα σε ένα εντελώς αντίξοο περιβάλλον, θα φέρουν Παιδεία και Πολιτισμό στη χώρα μας.
Αυτή τη στιγμή το αντίβαρο μέσα στην εποχή της κρίσης, είναι οι ομάδες αλληλεγγύης πολιτών που συνεχώς αυξάνονται παρέχοντας στήριξη σε ανθρώπους που έχουν ανάγκη.
Που τονίζουν ότι στην κρίση δεν είναι κανείς μόνος. Εκεί γεννιέται η ελπίδα?