Ο ΚΑΤΑ τα άλλα συμπαθής νεόκοπος υπουργός Επικρατείας και κυβερνητικός εκπρόσωπος, κ. Παντελής Καψής (πρώην δ/ντής της εφημερίδας «Τα Νέα»), είπε (στον Βήμα fm, 29-1-12) και τα εξής: «Εχουμε μπροστά μας 10 δύσκολα χρόνια για να μπορέσουμε να αλλάξουμε τον τρόπο που λειτουργεί το Δημόσιο, τον τρόπο που λειτουργεί η οικονομία. Αυτά είναι τα σημαντικά προβλήματα, τα οποία δεν τα συζητάμε. Κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλό μας και λέμε τι ζήτησε η τρόικα, τι ζήτησε ο ένας και τι ζήτησε ο άλλος. Δεν είναι 10 χρόνια λιτότητας, είναι 10 χρόνια προσπάθειας ν? αλλάξουμε».
ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ άποψη, αξιοπρόσεκτη και σεβαστή. Αλλά τόσα χρόνια ο ίδιος και η εφημερίδα «του» πόσο αγωνίστηκαν γι αυτόν τον ουσιαστικό εξορθολογισμό του έρημου του δημόσιου τομέα; Δεν παρείχε στήριξη των «προγραμμάτων» της εκάστοτε εκλεγόμενης δημοκρατικής κυβέρνησης; Δεν ήξερε από πού θα πρέπει να αρχίσει μια καλή κυβέρνηση τη θητεία της; Οι λεγόμενες διαρθρωτικές αλλαγές και τα δημοσιονομικά είναι έννοιες που ακούγονται χρόνια και χρόνια, χωρίς δυστυχώς να έχει γίνει καμιά σοβαρή προσπάθεια αλλαγής τους. Πόσοι άραγε δημοσιογράφοι των μεγάλων εκδοτικών συγκροτημάτων-ακόμη και τώρα- δεν «στεγάζονται» κάτω από κυβερνητικές θέσεις (φανερές ή κρυφές) σε εθνικούς ή άλλους φορείς; Τι μισθό εξακολουθούν να παίρνουν;
ΝΑ ΑΛΛΑΞΟΥΜΕ πρώτα το σαθρό κατεστημένο πολιτικό σύστημα εκλέγοντας στη θέση του πρότυπα αξιόπιστα και αυτομάτως, θα δείτε να αλλάζει και το δημόσιο και ο λαός και όλα τα άλλα. Με πολιτικάντηδες παλαιοπολιτικούς που μας κυβερνούν ακόμη, δεν γίνονται αλλαγές?
Eικόνες της πόλης
ΥΠΑΡΧΟΥΝ (ή μάλλον? υπήρχαν!) πινακίδες σε καίρια σημεία της πόλης, που έδειχναν τα σημεία συγκέντρωσης πληθυσμού σε περίπτωση σεισμού. Η συχνή σεισμικότητα ανάμεσα στη Σαντορίνη και στην Κρήτη, με τους «ψιθύρους» -όπως εύγλωττα λέχθηκε- του ηφαιστείου, πρέπει να μας κάνουν προσεχτικότερους στο θέμα. Η τύχη αυτών των δεικτών συγκέντρωσης, σε περίπτωση φυσικής καταστροφής, φαίνεται καθαρά στη φωτογραφία (φωτ. 1): τον χάρτη αντικατέστησε το απόλυτο κενό, ενώ οι καταστροφείς δεν άφησαν ούτε πόντο καλωδίου! Μήπως, Δήμοι και Περιφέρεια θα πρέπει να βρουν άλλους τρόπους ενημέρωσης των πολιτών, ώστε να αποφεύγονται τέτοιου είδους καταστροφές;
ΧΑΡΗΚΑΜΕ ιδιαίτερα τον συλλογικό αγώνα για τη μη ιδιωτικοποίηση της ωραιότερης περιοχής για τους Χανιώτες περιοχής, των Αγίων Αποστόλων δηλαδή. Ενας πολύχρονος αγώνας ξαναβρίσκεται σε σημείο αιχμής, μετά τη διεκδίκηση από ιδιώτες τμήματος της περιοχής? Η εμπορευματοποίηση αυτού του μέρους αναψυχής θα είναι μεγάλη καταστροφή για τους Χανιώτες? Ομως, υπάρχουν μέσα στην πόλη σημεία πρασίνου που είναι τελείως εγκαταλειμμένα στην τύχη τους και στη διάθεση των καιρών (φωτ. 2). Εννοούμε το πολύπαθο Πάρκο «Ειρήνης και Φιλίας των Λαών». Δεν θα μπορούσε στοιχειωδώς μια, ομάδα εργατών του Δήμου να το φροντίζει από καιρό σε καιρό, ώστε να αποφεύγονται τέτοιες εικόνες; Να υποθέσουμε ότι λείπουν οι ευαισθησίες του Δήμου για ένα πάρκο τόσο κοντινό στην πόλη, αλλά και τόσο απόμακρο για τους δημότες του; Κάτι ακούσαμε για γενική ανακαίνισή του. Θα το δούμε σύντομα ή?;
Τα καρτέλ*
της ακρίβειας
ΕΝΩ οι μισθοί των εργαζομένων στον ιδιωτικό και δημόσιο τομέα, όπως και οι συντάξεις, ελαττώνονται δραματικά, ταυτόχρονα η ακρίβεια στην αγορά «καλά κρατεί». Ακόμη και τώρα σε καιρό εκπτώσεων που υποτίθεται ότι οι τιμές είναι πιο λογικές, ουσιαστικά τίποτε δε χαμηλώνει, αφού η ποιότητα των προσφερομένων δεν είναι η ίδια?
ΤΟ ΠΙΟ εξοργιστικό είναι αυτό που συμβαίνει στα σουπερμάρκετ με τις πολυεθνικές και τα προϊόντα τους. Η διατήρηση της ακρίβειας, παρ? όλη τη μείωση του αγοραστικού ενδιαφέροντος από πλευράς καταναλωτών, είναι ευεξήγητη: οι ίδιες πολυεθνικές εταιρείες προμηθεύουν τους αντιπροσώπους τους σε άλλες χώρες τα ίδια προϊόντα, αλλά σε πολύ φθηνότερες τιμές! Μικρό παράδειγμα η Κόκα – Κόλα που είναι ακριβότερη στην Ελλάδα από ότι στη Γαλλία ή Γερμανία! Στην Ελλάδα που καταρρέει τους ενδιαφέρει το ευρώ ποντάροντας στην ανάγκη των καταναλωτών λόγω εθισμού. Ετσι αρπάζουν και το τελευταίο ευρώ που μπορούν!
ΘΑ ΕΧΕΤΕ προσέξει πως, ενώ η χώρα μας έχει βυθισθεί σε μια βαθιά ύφεση και οι μισθοί πια συναγωνίζονται προς τα κάτω αυτούς των τριτοκοσμικών χωρών, καμιά από τις πολυεθνικές δεν λέει να μετακομίσει. Τουλάχιστον μέχρι τώρα. Σαν τις βδέλλες παραμένουν εδώ, ώσπου να «ρουφήξουν» και την τελευταία δεκάρα μας. Βέβαια σε ό,τι αφορά το εργατικό δυναμικό που αυτές απασχολούν, ακολουθούν το «δίκαιο» της χώρας μας περικόπτοντας γενναία μισθούς και μπόνους.
ΦΤΑΙΜΕ φυσικά κι εμείς ως καταναλωτές για το φαινόμενο της ακρίβειας. Ακόμη και τώρα καταφεύγουμε στα σουπερμάρκετ των πολυεθνικών, για να προμηθευτούμε αυτά που κάλλιστα θα μπορούσαμε να αγοράσουμε από ελληνικές επιχειρήσεις. Επιπλέον φταίμε για τη διατήρηση της ακρίβειας, αφού δεν κάνουμε «έρευνα αγοράς» πριν αγοράσουμε κάτι, ώστε να βρούμε το φθηνότερο προϊόν που μας ενδιαφέρει. Το χειρότερο είναι ότι ποτέ δεν σκεφτήκαμε να κάνουμε σαμποτάζ στην ακρίβεια των πολυεθνικών -που πουλούν μέσω των σουπερμάρκετ- επιτρέποντας έτσι σ? αυτές να μας έχουν ακόμη «του χεριού» τους.
*Καρτέλ ονομάζεται κάθε ρητή συμφωνία («κυρίων») ανάμεσα σε πολυεθνικές επιχειρήσεις (εταιρείες) με θυγατρικές παρουσίες σε όλες τις χώρες. Πρόκειται για εταιρείες που δραστηριοποιούνται στον ίδιο κλάδο παραγωγής (εδώ τα τρόφιμα και τα ποτά, αλλού τα πετρελαιοειδή ή τα ναρκωτικά κ.λπ.). Οντας ανταγωνιστικές μεταξύ τους, για να μην αλληλοφαγωθούν, προβαίνουν σε κοινή διαμόρφωση ενιαίας τιμής των προσφερομένων υπηρεσιών ή των προϊόντων τους ή στην ανάγκη με πολύ μικρές μεταξύ τους αποκλίσεις: οπότε μιλάμε για «προσφορές»! Ο σχηματισμός καρτέλ είναι παράνομος, αφού το διεθνές δίκαιο ανταγωνισμού τον απαγορεύει.
Στ.Γ.Κ. stcloris@yahoo.gr, www.stcloris.gr
ΜΕ ΑΛΛΑ ΛΟΓΙΑ
Κύριε πρόεδρε,
την «Ιστορία του Γάτου που έμαθε σ? έναν Γλάρο να πετάει» την ξέρατε; Ε, τώρα θα μάθετε και την «Ιστορία του Γύπα (τρόικα) που έμαθε σ? έναν Κεραμιδόγατο να περπατάει στο χώμα?».
ΕΡΜΟΛΑΟΣ
