«Verba Volant, scripta manent»
(= τα λόγια πετούν, τα γραπτά μένουν)
«ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΜΕ όχι απλώς μια γραπτή επιβεβαίωση των δεσμεύσεων που έχει αναλάβει η Ελλάδα», είπε ο οικονομικός επίτροπος της Ε.Ε., κ. Ολι Ρεν, «αλλά και όλες εκείνες τις δράσεις που αποτελούν προαπαιτούμενο για την εκταμίευση της 6ης δόσης, την έναρξη των διαπραγματεύσεων για την οριστικοποίηση του νέου προγράμματος διάσωσης, δηλαδή του κουρέματος των ομολόγων του ελληνικού δημοσίου και την συμμετοχή των ιδιωτών σε αυτή τη διαδικασία. Πρέπει να αποκαταστήσουμε -πρόσθεσε- το κοινωνικό συμβόλαιο», μεταξύ της Ε.Ε. και της Ελλάδας. Και φυσικά τόνισε ότι ο μόνος τρόπος για τα παραπάνω είναι η «γραπτή δέσμευση» και η υλοποίηση των προηγούμενων υποχρεώσεων.
ΟΦΕΙΛΟΥΝ, επιτέλους, οι πολιτικοί μας να αντιληφθούν ότι, όταν είναι να εφαρμόσουν ένα πρόγραμμα που επιβάλλεται άνωθεν (Ε.Ε.), δεν πρέπει να συμπεριφέρονται ως «Ελληνες πολιτικάντηδες» σε προεκλογικό αγώνα: με παχυλά, δηλαδή, λόγια και υποσχέσεις, ελάχιστα δε έργα. Οι Ευρωπαίοι μας πήραν χαμπάρι για το πόσο ασυνεπείς είμαστε: είμαστε συνήθως καλοί μεν στα λόγια, αλλά κάκιστοι στην εφαρμογή των όσων υποσχόμαστε.
Η ΝΕΑ πολιτική ηγεσία, με το να μην είναι δέσμια πολιτικάντικων συμπεριφορών, έχει όλη την ελευθερία να εφαρμόσει απαρέγκλιτα τις δεσμεύσεις που απαιτεί η Ε.Ε., αλλά και να νοικοκυρέψει το κράτος, όσο μπορεί. Αρκεί φυσικά να συναινέσει κι ο λαός, αφού πειστεί (από ποιους όμως;) για την αναγκαιότητα των μέτρων… Γόρδιος και πάλι δεσμός η όλη υπόθεση, αν πάνω απ΄όλα η κοινωνία δεν δείξει ανοχή, ή τουλάχιστον δεν συνειδητοποιήσει την κρισιμότητα της κατάστασης…
Στ.Γ.Κ.
