ΒΑΣΙΛΗ Γ. ΧΑΡΩΝΙΤΗ
Τα Σαρχιανά
(Διηγήματα και Μελέτες)
´Στην επαρχία Μυλοποτάμου Ρεθύμνης, στους βορεινούς πρόποδες του Ψηλορείτη, 59 χιλιόμετρα από το Ρέθυμνο και 32 περίπου από το Ηράκλειο, σε υψόμετρο 640 μέτρων, σε μια καταπράσινη πλαγιά, με θαυμάσιο κλίμα και ανοιχτόν ορίζοντα, βρίσκονται τα Σείσαρχα´, μας πληροφορεί ο καταγόμενος από το συγκεκριμένο οικισμό των Ανωγείων, Βασίλης Χαρωνίτης, συγγραφέας και συνεργάτης των ´Χ.Ν.´, στο πρώτο κεφάλαιο του νέου του βιβλίου.
Εξάλλου στο προλογικό σημείωμα της ιδιαίτερα προσεγμένης έκδοσης που υπογράφεται από το Δ.Σ. του Πολιτιστικού Συλλόγου Σεισάρχων γίνεται αναφορά στην πολύτιμη και ανεκτίμητη προσφορά του συντοπίτη τους Βασίλη Χαρωνίτη ο οποίος ´ευγενικά παραχώρησε τα δικαιώματα της έκδοσης, στον Πολιτιστικό Σύλλογο Σεισάρχων προς ενίσχυση των σκοπών του´. Επιπλέον στο ίδιο σημείωμα τονίζεται ότι ´μέσα από τα ποικίλης θεματολογίας κείμενά του ο συγγραφέας αναδεικνύει ιστορικές μνήμες των Σεισάρχων, παραδόσεις και θρύλους, πρόσωπα και προσωπικές ιστορίες, τοπωνυμία και γεγονότα που άλλα έζησε ο ίδιος, άλλα του παραδόθηκαν από τους παππούδες και τους πατεράδες μας και άλλα είναι αποτέλεσμα ερευνητικού μόχθου´.
Εξάλλου ο αναγνώστης του βιβλίου πρόκειται να βρει πολύ ενδιαφέροντα στοιχεία που ο Βασίλης Χαρωνίτης παραθέτει, όπως Παροιμίες και παροιμιακές φράσεις, Προβλήματα, Μαντινάδες, Παιδικά τραγούδια και νανουρίσματα, Oρκους, Καθαρογλωσσίδια – Αινίγματα, Ριζίτικα και Ανέκδοτα, όλα, προερχόμενα από τον γενέθλιο τόπο του.
´Τα Σαρχιανά´ διαβάζονται απνευστί χωρίς καμία δόση υπερβολής και για του λόγου το αληθές παραθέτουμε ένα απόσπασμα από τον γεμάτο ποιητικότητα και ευαισθησία, γραπτό λόγο του πολυγραφότατου συγγραφέα ο οποίος στο ´Αντί Εισαγωγής´ κείμενό του, σημειώνει:
“Τα «Σαρχιανά» δεν γράφτηκαν όπως γράφονται τα συνηθισμένα κείμενα που γίνονται βιβλία.
Αυτά γράφτηκαν με άλλους τρόπους και σε άλλους καιρούς. Αποτυπώθηκαν μέσα μου κι εξακολουθούν να συμπληρώνονται μια ολόκληρη ζωή.
Αυτή η αποτύπωση ξεκίνησε:
Τότε που ο γερο-Μαρουλάς, σε ώρες μαύρες και σκοτεινές, μου μιλούσε για γενναίους και υπερήφανους ανθρώπους του τόπου μας, που δεν έσκυψαν το κεφάλι.
Τότε που έμαθα ότι η Χαρδημίνα, μέσα στην αγραμματοσύνη της, ονειρευόταν το «Σκολειό των Αγγέλω» για το μονάκριβο βλαστάρι της που έχασε.
Τότε που έβλεπα τη Ρωξάνη ν’ ανεβαίνει το δικό της Γολγοθά, να πολεμά την ίδια τη μοίρα της και ν´ ανασταίνει παιδιά κι εγγόνια.
Τότε που αναπάντεχα στα παιδικά μου χέρια ήρθε το δαχτυλίδι ενός αιχμαλώτου, σαν να μου παράγγελνε, «στους ειρηνικούς καιρούς που θα ´ρθουν, χωρίς να νιώθετε μίσος, να μην ξεχνάτε».
Τότε που όλοι οι Σαρχιανοί αγαπημένοι συμπαραστέκονταν ο ένας στον άλλο, περιφρονούσαν τον Χάρο και τον θάνατο, έκαναν γάμους, γεννούσαν παιδιά, και κατακτούσαν τη ζωή…
Κι ύστερα θέλησα να βρω από πού αντλούσαν αυτή την καρτερικότητα και προσπάθησα να φωτίσω κάποιες άγνωστες πλευρές της παλυαίωνης ζωής του χωρίου και των ανθρώπων του… κι έμεινα έκπληκτος.
Σ´ εκείνους τους ανθρώπους, τους γενναίους και υπερήφανους Σαρχιανούς, τις Μανάδες, τους Πατεράδες και όλους μας τους προγόνους, αφιερώνω τα «Σαρχιανά».
Δικά τους είναι!´ καταλήγει ο συγγραφέας…
Ο τυφλός δολοφόνος
Μάργκαρετ Ατγουντ
Δυο αδερφές που συμπληρώνουν η μια την άλλη, η βαθειά, πικρή νοσταλγία της οικογένειας, οι ματαιωμένες προσδοκίες, άλλη μια οικονομική κρίση – ο θάνατος. Η Άιρις αναζητά τα προδομένα πεπρωμένα ενός ολόκληρου αιώνα μέσα σε κώδικες που μάλλον είναι ανύπαρκτοι ή φανταστικοί.
Σαν λαϊκή φυλλάδα επιστημονική φαντασίας, “Ο τυφλός δολοφόνος” είναι ένα μυθιστόρημα μέσα στο μυθιστόρημα, είναι η κληρονομιά και ο τρομερός οιωνός για την αφηγήτρια, μια απελπισμένη φάρσα για μυστικά και ψέματα που σφράγιζαν ζωές, ελεγεία και κλαυσίγελος για μιαν ασπρόμαυρη εποχή.
Εντεκα χρόνια μετά, το μυθιστόρημα που χάρισε στην Καναδή συγγραφέα το βραβείο Booker διατηρεί τη ζωντάνια της παράφορης προσπάθειάς του να κοιτάξει, να επικαλεστεί και να εξιστορήσει την τυφλότητα που σκοτώνει. Και, αν μπορέσει, έτσι οριακά και αδιάλλακτα να την αρνηθεί.
Εκδότης: Ψυχογιός
Άλεφ (κυκλοφορεί 7 Οκτωβρίου)
Πάουλο Κοέλο
Στο πιο προσωπικό μυθιστόρημα που έχει γράψει ως σήμερα, ο παγκοσμίου φήμης συγγραφέας Πάολο Κοέλο επιστρέφει με ένα θαυμαστό ταξίδι ανακάλυψης του εαυτού του. Ο Πάολο, αναζητώντας ένα μονοπάτι προς την πνευματική ανανέωση και ανάπτυξη, αποφασίζει να ξαναρχίσει από την αρχή: να ταξιδέψει, να δοκιμάσει, να έρθει ξανά σε επαφή με τους ανθρώπους και τα τοπία που τον περιστοιχίζουν. Με τελικό προορισμό την Αφρική, μέσω Ευρώπης και Ασίας με τον Υπερσιβηρικό, ξεκινάει ένα ταξίδι με σκοπό να ανανεώσει την ενέργεια και το πάθος του. Ωστόσο, δεν περιμένει ότι θα συναντήσει τη Χιλάλ -μια ταλαντούχα νεαρή βιολίστρια που ο Πάολο αγάπησε πριν από πεντακόσια χρόνια, τη γυναίκα που πρόδωσε σε μια πράξη δειλίας με τόσο απόηχο, ώστε τον εμποδίζει από το να βρει την πραγματική ευτυχία στη ζωή που ζει τώρα. Μαζί, ξεκινούν ένα μυστικιστικό ταξίδι στο χώρο και στο χρόνο, περπατώντας σε ένα μονοπάτι που διδάσκει την αγάπη, τη συγχώρεση, και το κουράγιο υπέρβασης των αναπόφευκτων προκλήσεων της ζωής. Το ´Αλεφ´ είναι ένα βιβλίο όμορφο, που αποτελεί πηγή έμπνευσης και μας καλεί να συλλογιστούμε το νόημα του δικού μας ταξιδιού: Αραγε βρισκόμαστε στ’ αλήθεια εκεί που θέλουμε, κάνουμε πράγματι αυτό που επιθυμούμε;
Εκδότης: Λιβάνης – Νέα Σύνορα
Θυμάμαι
Βασιλική Πέτσα
Ενας φόνος σε μικρό χωριό. Τον έχουν διαπράξει δύο ανήλικες μαθήτριες. Συγγενείς, γείτονες, αστυνομικοί και δημοσιογράφοι παρελαύνουν για να καταθέσουν το θυμό και την οδύνη τους, τις αλήθειες και τα ψέματά τους. Ο φόνος γίνεται καθρέφτης όπου αναγκάζονται να αντικρίσουν το πραγματικό τους πρόσωπο. Και τότε, δίπλα στο μεγάλο έγκλημα, ξεπροβάλλουν τα μικρά εγκλήματα της ανειλικρίνειας, της λιποψυχίας, της ιδιοτέλειας, της απιστίας…
Οι ήρωες της ιστορίας, εγκλωβισμένοι σε περιοχή ναρκοθετημένη από τις προσωπικές ανεπάρκειες, τα κοινωνικά αδιέξοδα και τις σκιές του Εμφυλίου, είναι ενήλικοι αλλά και τα παιδιά τους, έφηβοι που οργίζονται καθώς τους κλείνουν το δρόμο των ονείρων και χτυπούν τυφλά, με την ορμή της νιότης, ζητώντας διέξοδο. Ποιος οπλίζει, τελικά, το χέρι που χτυπά, και ποιος φταίει; Ποιος είναι ο θύτης και ποιος το θύμα;
Εκδότης: Πόλις
Φράχτες και παράθυρα
Naomi Klein
Χάρη στη διασυνοριακή ανταλλαγή πληροφοριών, έχουμε πλέον συνειδητοποιήσει ότι τα προβλήματα κάθε χώρας είναι οι τοπικές επιπτώσεις μιας συγκεκριμένης παγκόσμιας ιδεολογίας, την οποία επιβάλλουν οι πολιτικοί κάθε χώρας αλλά η οποία έχει επινοηθεί σε κεντρικό επίπεδο από μια ομάδα κορπορατικών συμφερόντων και διεθνών θεσμών, συμπεριλαμβανομένων του Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου, του ΔΝΤ και της Παγκόσμιας Τράπεζας.
Τα κείμενα του βιβλίου περιέχουν τα πιο καταδικαστικά στοιχεία που η συγγραφέας κατάφερε να συγκεντρώσει για να αντιμετωπίσει δημόσια τους νεοφιλελεύθερους οικονομολόγους αλλά καταγράφουν επίσης τις πιο συγκινητικές εμπειρίες που έζησε στους δρόμους δίπλα σε συντρόφους της ακτιβιστές, συνειδητοποιώντας ότι ήταν αυτόπτες μάρτυρες ενός μοναδικού συμβάντος: της συναρπαστικής στιγμής όπου οι απλοί καθημερινοί άνθρωποι προσπαθούσαν να εισβάλουν στην κλειστή λέσχη των ειδικών όπου καθορίζεται η συλλογική μοίρα μας.
Προκλητικό, οξυδερκές και παθιασμένο, το ´Φράχτες και Παράθυρα´ αποτελεί την καταγραφή της κοσμοϊστορικής έναρξης του κινήματος κατά του νεοφιλελευθερισμού.
Εκδότης: Λιβάνης – Νέα Σύνορα
Η έρευνα
Φιλίπ Κλοντέλ
Επιφορτισμένος με την αποστολή να βρει την αιτία πολλών αυτοκτονιών στην
Επιχείρηση μιας πόλης που μοιάζει με τις δικές μας, ο Ερευνητής από την πρώτη στιγμή νιώθει ότι κάτι δεν πάει καλά. Το ξενοδοχείο όπου μένει υποδέχεται άλλοτε χαρούμενους τουρίστες και άλλοτε ανθρώπους σε απόγνωση. Στην Επιχείρηση δεν τον περιμένει κανένας. Τον εμποδίζουν να φάει, να κοιμηθεί, απαντάνε στις ερωτήσεις του με άλλες ερωτήσεις. Κι ενώ προχωράει στην έρευνά του, αναρωτιέται μήπως θα είναι ο ίδιος το επόμενο θύμα μιας θανάσιμης μηχανής. Μήπως η αδυναμία του Ερευνητή να ολοκληρώσει την αποστολή του δεν αντικατοπτρίζει τελικά τίποτε άλλο παρά τη δική μας αδυναμία απέναντι στον κόσμο που φτιάξαμε για να μας καταστρέψει;
Εκδότης: Ψυχογιός
