ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ

Φίλες και φίλοι, καλημέρα!
ΟΤΑΝ εσείς θα διαβάζετε τη στήλη εγώ, Θεού θέλοντος, μόνο στα Χανιά δεν θα είμαι. Πριν χαράξει η μέρα θα βρίσκομαι καθ’ οδόν για το Ηράκλειο, απ’ το αεροδρόμιο του οποίου στις 9.30, πάντα το πρωί, πετώ για Τελ Αβίβ, συμμετέχοντας στην 8ήμερη προσκυνηματική εκδρομή που διοργανώνει η Ιερά Μητρόπολη Κισάμου και Σελίνου στους Αγίους Τόπους.
ΔΕΝ ΗΜΟΥΝ ποτέ από εκείνους που το ’χουν όνειρο ζωής να πάνε στα μέρη που έζησε και δίδαξε ο Χριστός. Οπως τον πατέρα μου, για παράδειγμα, που δεν το αξιώθηκε. Μόνο φευγαλέα, εντελώς φευγαλέα, πέρασε απ’ το μυαλό μου αυτή η σκέψη, κάποτε, προ… αμνημονεύτων ετών!
ΠΗΓΑΙΝΑ Τετάρτη Δημοτικού θυμούμαι κι η δασκάλα μας η κυρία Ερριέττα μας μιλούσε για τη συνάντηση του Χριστού με τη Σαμαρείτιδα στο φρέαρ του Ιακώβ. Τι πάει να πει ´φρέαρ´ τη ρώτησα. Χαμογέλασε πλατιά. Φρέαρ πάει να πει πηγάδι, μου είπε. Στο πηγάδι μας που ’χαμε στον Οχουδο εμένα ο νους μου. Να ’μοιαζε το φρέαρ του Ιακώβ με το δικό μας;
ΚΑΙ ΤΟ ΦΡΕΑΡ του Ιακώβ, εκτός όλων των άλλων, προβλέπεται να επισκεφθούμε. Ευκαιρία ν’ απαντήσω και σ’ αυτήν την παιδική απορία. Αν μια απορία μπορεί ν’ απαντηθεί ύστερα από πενήντα χρόνια…
ΠΑΙΔΙΚΕΣ απορίες. Νήπια ερωτηματικά. ´Τι ’ναι θεός, τι μη θεός και τι τ’ ανάμεσό τους!´. Για να χρησιμοποιήσω έναν στίχο του Γιώργου Σεφέρη.
ΑΝΤΕ να ετοιμάσεις τη βαλίτσα σου, να δεις τι θα πάρεις μαζί σου κι άφησε τα ´υπαρξιακά´ σου γι’ αργότερα. Μια ζωή τις βαλίτσες μας ετοιμάζουμε κι αφήνουμε τα υπαρξιακά μας γι’ αργότερα…
Α, ΜΗΝ ΞΕΧΑΣΩ το μολυβάκι μου και την ξύστρα μου. Κι αν έχει να γράψει το πρώτο! Κι αν έχει να ´ξύσει´ η δεύτερη!
´ΚΑΙ ΚΑΠΟΥ βαθύτερα να με τρώει σαν σαράκι ποιο ήταν το «γιατί των γιατί» του πατέρα μου, ποιο είναι το δικό μου. Ποια είναι η δικιά μου αλήθεια ή μήπως θα ’πρεπε να τη φτιάξω μοναχός μου´. Από το βιβλίο ´Η αναζήτηση´ του Νίκου Θέμελη που έφυγε πριν από τρεις μέρες για τη Χώρα των Μακάρων.
Ο ΠΡΩΤΟΣ που περιέβαλε την Ιερουσαλήμ με τείχη ήταν ο βασιλιάς Ηρώδης, πριν από 2.000 χρόνια. Τα πρώτα τείχη, όμως, καταστράφηκαν και ξαναχτίστηκαν πολλές φορές μέχρι σήμερα κατά τη διάρκεια διάφορων εξεγέρσεων και εισβολών. Τα σημερινά τείχη που περιβάλλουν την Ιερουσαλήμ έχουν 7 πύλες, εκ των οποίων η μια (η ´Χρυσή Πύλη´) παραμένει κλειστή και πιστεύεται ότι θα ανοίξει μόνο στη Δευτέρα Παρουσία για να περάσει ο Μεσσίας. Οι άλλες 6 πύλες είναι: η Πύλη του Ηρώδη (η Πύλη των Ανθέων), η Πύλη της Δαμασκού, η Νέα Πύλη, η Πύλη της Γιάφα, η Πύλη της Σιών και η Πύλη της Αγίας Αννας (η Πύλη των Λεόντων).
´[…] Κι ήρθε ο Χριστός στη γη/ Σοφός, γλυκός,… ψυχούλα όσο κανείς, αλλά/ Τον σταύρωσε η προδοσία κι έμειναν άλλοι/ να κηρύξουν τη θρησκεία κι έγιναν έτσι αυτοί/ η Εξουσία! Νόθο παιδί μιας τόσο αγνής ψυχής./ Και σ’ έστειλαν στρατιώτη στη μάχη για να/ σκοτωθείς. Κρατώντας της Παναγιάς το Λάβαρο,/ Για τη σταυροφορία! […]´.
Από το ποίημα ´Φτωχέ στρατιώτη´
της Τότας Τσάκου – Κουβερτίνο.
ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!
(http://petaxta.blogspot.com)