Πέμπτη, 28 Μαρτίου, 2024

ΑΦΟΡΜΕΣ

Γράφει η ΦΩΤΕΙΝΗ ΣΕΓΡΕΔΑΚΗ

´Η Ενορία Αγίου Νικολάου Δραπανιά σας προσκαλεί στον πανηγυρίζοντα Ιερό Ναό Αγίου Νικολάου για την εορτή (Ανακομιδή Λειψάνων Αγίου Νικολάου) και την πνευματική αποσπερίδα που διοργανώνει εις μνήμη του μακαριστού Ιερέα Ιωάννη Τσιμπογιάννη, ο οποίος διακόνησε την Ενορία μας μετά τη Μικρασιατική Καταστροφή και μετέφερε τεμάχιο Ιερού Λειψάνου του Αγίου Νικολάου Δραπανιά´.
…Παρασκευή είκοσι του Μάη, το βραδάκι… Το πρόγραμμα στην πρόσκληση είχε κι άλλα μέρη ενδιαφέροντα.
Ο κόσμος, πολύς, παρακολούθησε τον Εσπερινό, στον οποίο χοροστάτησε ο Σεβασμιώτατος κ. Αμφιλόχιος, αλλά και προσκύνησε το ιερό λείψανο…
Κατόπιν πήρε θέση στην ανακαινισμένη πανέμορφη αυλή του Αγίου, να παρακολουθήσει την ομιλήτρια.
Την κα Ελευθερία Μπολέτη – Μπαντουράκη, ανιψιά του αείμνηστου ιερέα Τσιμπογιάννη, στον βίο και την πολιτεία του οποίου, αναφέρθηκε διεξοδικά.
Η κυρία Μπολέτη μίλησε για σαρανταπέντε ολόκληρα λεπτά και ο κόσμος την άκουσε με ενδιαφέρον και συγκίνηση.
Με διηγήσεις άμεσες και παραστατικές, έδωσε όλο το εύρος και το βάθος της εποχής του Σμυρνέικου τοπίου, γενικώς.
Της καταστροφής της Σμύρνης, το χρονικό των οδυνηρών γεγονότων… τον ξεριζωμό.
Τη βαρβαρότητα που έζησαν μικροί μεγάλοι… τον φόβο!
Τις περιπέτειες του ιερέα Τσιμπογιάννη. Την αγωνία του, την ευθύνη του για το χωριό του, τους ανθρώπους του, που τον είχαν παρηγοριά και στήριγμα…
Τη συνεννόηση με τους Τούρκους. Την οργή και τη θλίψη του, να βιώνει τη βεβήλωση των εκκλησιών και την καταστροφή των κειμηλίων από τον τουρκικό στρατό!
Τους θρήνους σε χρόνο ανύποπτο, από τους πρώτους νεκρούς του χωριού του…
Τις επιθέσεις των Τούρκων… Τα εγκλήματα… Πώς επέζησε… Πώς πέρασε στην εσχατιά της Λεβεντογέννας και σήκωσε τα Αγια των Αγίων του Αγίου Νικολάου Μύρωνος Προστάτη του Δραπανιανού χωριού κι αγαπημένου του Αγίου.
Ο βιωματικός εν πολλοίς, άμεσος λόγος της κυρίας Μπολέτη, ήταν μια κατάθεση τιμής για τον ξεριζωμό κυρίως και την προσωπική αξία των προσφύγων στη φτωχή κι αποδυναμωμένη πατρίδα, ούτως ή άλλως.
Αυτοί οι άνθρωποι, όπως είπε ξαναρίζωσαν με κόπο, εργασία ατελείωτη, θυσίες, ιδέες δεξιότητες, και με τη δύναμη του Θεού, δημιούργησαν, άνθισαν και διαιωνίστηκαν στον νέο τους τόπο.
Εκείνος ο πόνος και η νοσταλγία της καρδιάς για το λατρεμένο χώμα τους, έμεινε φλογίτσα της μνήμης που δεν σβήνει ποτέ…
Εκείνο το χώμα, που, όπως είπε ο Σεβασμιώτατος, σε λίαν πρόσφατη επίσκεψή του, στην οποία συνόδευσε πολύ μεγάλη συντροφιά, προέτρεπε να το πατούν σεμνά, με σεβασμό και αγάπη, γιατί έζησε πολύ πόνο και οδύνη η γη της Ιωνίας στην ιστορία της…
…Πατέρα Αλέξανδρε Φαντάκη, ενορίτη άξιε της περιοχής του Δραπανιά, που διακονείτε μη παραλείποντας την προβολή του Θρησκευτικού Πολιτισμού, στην αυλή και τον χώρο της αρχοντικής φιλοξενίας του Αγίου, λατρεμένου της θαλασσινής ζωής και όχι μόνο, θα πρέπει να είστε ικανοποιημένος, που το Πολιτιστικό παρόν, βαίνει καλώς!


Ακολουθήστε τα Χανιώτικα Νέα στο Google News στο Facebook και στο Twitter.

Δημοφιλή άρθρα

Αφήστε ένα σχόλιο

Please enter your comment!
Please enter your name here

Εντός εκτός και επί τα αυτά

Μικρές αγγελίες

aggelies

Βήμα στον αναγνώστη

Στείλτε μας φωτό και video ή κάντε μία καταγγελία

Συμπληρώστε τη φόρμα

Ειδήσεις

Χρήσιμα