Παρασκευή, 29 Μαρτίου, 2024

Λατρευτή μου πατρίδα…

«Για περάστε! Εδώ τα ωραία επιδόματα· εδώ οι καλές παροχές…» τελάληζαν οι παλαιοί, ανήμποροι πολιτικοί και γιόμιζε η χώρα ονειροπαρμένους, σισύφειους καλοπερασάκηδες και αχάμνεψε.
Η συλλογική ευθύνη, η συλλογική πίστη, αφού όλα, μα όλα, έγιναν αλισβερίσι παλαιοκομματικό, νταλαβεράκι υπανάπτυκτο και ατελές προσκυνημένων ραγιάδων στον εκάστοτε… Μαυρογυαλούρο.
Και ήλθε μοιραία η ώρα της κρίσεως, όπως τη μοιράζει αμείλικτα το ιστορικό πεπρωμένο και έγινε μεγάλο τουρτουλούκι και σαρώθηκε η συλλογική φαντασίωση.
Και γκρεμοτσακίστηκαν τώρα οι «επάλξεις» της πλαστής ευδαιμονίας, οι οχυρώσεις του απατηλού συλλογικού γίγνεσθαι· έγινε… κούλουμο η ανασφάλεια και η μεμψιμοιρία.
Και τότε, εν έτει 2011, δεν γυρεύαμε παπά, δικηγόρο ή γιατρό μήτε τον νέο σωτήρα «Μάρσαλ», μόνο γυρεύαμε πέτρα βαριά και ασήκωτη να μπούμε από κάτω, διότι τα όμορφα ψέματα… όμορφα καίγονται.
Μα το «ρωμαίικο κρασί της Ιστορίας» όσο παλιώνει τόσο γουσταρίζεται και περισσότερο όσο περισσότερο πλησιαίνει το κακό τόσο περισσότερο θεριεύει η ελπίδα (έτσι γίνεται στο ελληνικό αγκωνάρι) όσο περισσότερο μας έχουνε του… πεταμάτου τόσο περισσότερο γινόμαστε μπροστάρηδες όσο και αν μας πολιορκούνε τόσο περισσότερο αντιστεκόμαστε…
Να μου το θυμηθείτε.
Η ελληνική σκουριά θα γίνει σμάλτο της Ιστορίας.
Γ. Ουντράκης


Ακολουθήστε τα Χανιώτικα Νέα στο Google News στο Facebook και στο Twitter.

Δημοφιλή άρθρα

Αφήστε ένα σχόλιο

Please enter your comment!
Please enter your name here

Εντός εκτός και επί τα αυτά

Μικρές αγγελίες

aggelies

Βήμα στον αναγνώστη

Στείλτε μας φωτό και video ή κάντε μία καταγγελία

Συμπληρώστε τη φόρμα

Ειδήσεις

Χρήσιμα