Ο Τούρκος πρωθυπουργός Ταγίπ Ερντογάν δήλωσε προχθές ερμηνεύοντας τα αίτια της ελληνικής κρίσης ότι: «Πίσω από την κρίση της Ελλάδας βρίσκονται οι δαπάνες για τους εξοπλισμούς». Εννοώντας ότι η χώρα μας εξοπλίζεται απειλώντας τη δική του αναρωτήθηκε: «Και σε τι ωφέλησε αυτό; Όταν ξοδεύετε χρήματα για εξοπλισμούς, υποθηκεύετε το μέλλον της χώρας. Αυτό ήταν το βαρύ τίμημα της κατασκευής φανταστικών εχθρών για τη γειτονική χώρα», συμπέρανε. Ο κ. Ερντογάν όμως, δεν χρησιμοποίησε μόνο δεύτερο πληθυντικό πρόσωπο στη δήλωσή του. Δεν δίνει μαθήματα μόνο στους άλλους, αλλά αντλεί μαθήματα και για τη χώρα του: «Στο παρελθόν» λέει, «υπήρχε η έκφραση ότι η Τουρκία είναι περιστοιχισμένη από τρεις πλευρές από θάλασσα και από τέσσερις πλευρές από εχθρούς. Επί χρόνια δεν κάναμε αυτά που έπρεπε να κάνουμε για τη θάλασσα, αλλά ξοδεύτηκαν η ενέργεια και η ελπίδα της χώρας μας στο όνομα φανταστικών εχθρών. Ασχοληθήκαμε επί χρόνια με ´εχθρούς´ που κατασκευάστηκαν στο εσωτερικό και στο εξωτερικό και δεν καταφέραμε να αφιερώσουμε χρόνο στις θάλασσές μας, στα μέταλλά, στους ποταμούς μας και, το κυριότερο, στον συνάνθρωπό μας, στο ανθρώπινο δυναμικό μας, στους νέους, στα παιδιά και στην Παιδεία, δηλαδή στο μέλλον μας». Αχ καρντάση Ταγίπ πόσο θα ήθελα να πιστέψω πως είσαι ειλικρινής απέναντί μας. Γιατί: «Εγώ Θεό κι εσύ Αλλάχ αλλά κι οι δυο μας αχ και βαχ», όπως λέει ο Λευτέρης Παπαδόπουλος. Και είναι σίγουρο ότι, πολλά αχ και βαχ θα έλειπαν αν έλειπαν οι εκατέρωθεν εξοπλισμοί.
ΑΕΣ
