Η Κατάρα του Τράγου…

Στις αρχές του 20ου αιώνα ο Βασίλης Σιάνης αφήνει τον Παλαιόπυργο Αρκαδίας αναζητώντας την τύχη του στην Αμερική. Σχεδόν ένα αιώνα μετά, η ιστορία τον έχει συνδέσει με την “Κατάρα του Τράγου”, η οποία κρατάει την ομάδα μπέιζμπολ των Σικάγο Καμπς μακριά από τον τίτλο του πρωταθλητή από το 1945.
Στα πρώτα του χρόνια στις ΗΠΑ, ο Σιάνης δουλεύει σκληρά και το 1934 καταφέρνει να κάνει το «αμερικάνικο όνειρο» πραγματικότητα. Με 205 δολάρια αγοράζει το εστιατόριο «Lincoln Tavern», το μετονομάζει σε «Billy Goat Tavern» και σύντομα γίνεται αντικείμενο συζήτησης με πελάτες την αφρόκρεμα της Πόλης των Ανέμων. Μασκότ του καταστήματος ήταν ο Μέρφι, ένας συμπαθής τράγος, τον οποίο ο ιδιοκτήτης του είχε σώσει από βέβαιο θάνατο, όταν είχε τραυματιστεί σοβαρά, πέφτοντας από το φορτηγό που τον μετέφερε.
Ο Βασίλης γίνεται… Γουίλιαμ Σιάνης και είναι πλέον αξιοσέβαστος πολίτης του Σικάγου, οπαδός του Δημοκρατικού Κόμματος (το 1944 κατά τη διάρκεια του Συνεδρίου του Ρεπουμπλικανικού Κόμματος στο Σικάγο κρέμασε μια ταμπέλα στο μαγαζί του που έγραφε «Απαγορεύεται η είσοδος σε Ρεπουμπλικάνους») και της ομάδας των Σικάγο Καμπς. Είχε δικό του θεωρείο στο «Ρίνγκλεϋ Φιλντ», αλλά και μια μεγάλη παραξενιά. Συνήθιζε να πηγαίνει στο γήπεδο μαζί με τον αγαπημένο του τράγο Μέρφι. Η παραξενιά του αυτή είχε γίνει αποδεκτή από τους φιλάθλους των Καμπς, που θεωρούσαν τον Μέρφι, το γούρι της ομάδας.
Μάλιστα, πριν από τα εντός έδρας παιγνίδια των Καμπς, ο Μέρφι έκανε το γύρο του γηπέδου με τον κύριό του, γνωρίζοντας την αποθέωση κάθε φορά.
Ο Οκτώβριος του 1945 ήταν σημαντικός για τους Καμπς. Είχαν φτάσει για 16η φορά σε τελικό του Παγκοσμίου Πρωταθλήματος Μπέιζμπολ, όπως ονομάζουν οι Αμερικανοί το εθνικό τους πρωτάθλημα και με αντιπάλους τους Ντιτρόι Τάιγκερς (Detroit Tigers) διεκδικούσαν τον τρίτο τους τίτλο σε μια σειρά επτά αγώνων. Ολα πήγαιναν καλά μέχρι το τέταρτο παιγνίδι και οι Καμπς ήταν μπροστά με 2-1 νίκες, έχοντας «σπάσει» μία φορά την έδρα των αντιπάλων τους.
ΑΠΟ ΤΟ ΖΕΝΙΘ ΣΤΟ ΝΑΔΙΡ…
Στις 6 Οκτωβρίου 1945, 42.923 φίλαθλοι γέμισαν το «Ρίνγκλεϋ Φιλντς», για τον τέταρτο αγώνα της σειράς, που θα έκρινε πολλά. Ανάμεσα στους θεατές, ο Σιάνης με τον Μέρφι. Τα πράγματα από την αρχή πήγαιναν στραβά για τους γηπεδούχους. Στην 7η περίοδο (inning), οι αντίπαλοί τους προηγούνταν με 4-1 και ήταν κοντά στην ισοφάριση με 2-2 νίκες.
Εκείνη τη στιγμή, που τα νεύρα ήταν τεντωμένα, βρήκε την ώρα ο Μέρφι να κάνει την ανάγκη του. Σε χρόνο μηδέν, μια δυσάρεστη οσμή απλώθηκε γύρω από το θεωρείο του Σιάνη, δημιουργώντας αποπνικτική ατμόσφαιρα. Οι επίσημοι άρχισαν να δυσφορούν και να διαμαρτύρονται. Ο Πρόεδρος των Καμπς, Φίλιπ Ρίνγκλεϋ εξοργίστηκε και ζήτησε αμέσως από τους άνδρες ασφαλείας να βγάλουν έξω τον συμπαθή τράγο. Ο Σιάνης το θεώρησε προσβολή και λογομάχησε με τον Ρίνγκλεϊ. Σε κάποια στιγμή ακούστηκε να καταριέται την ομάδα: «Να μην φθάσει ποτέ άλλοτε σε τελικό!» και στη συνέχεια αποχώρησε οργισμένος.
Η κατάρα του φαίνεται να έπιασε.
Οι Σικάγο Καμπς όχι μόνο έχασαν το πρωτάθλημα του 1945 (4-3 οι νίκες για τους Ντιτρόιτ Τάιγκερς), αλλά βυθίστηκαν στην αφάνεια για πολλά χρόνια. Οι οπαδοί τους δεν ξέχασαν την «Κατάρα του Τράγου»,
όπως έμεινε στην αθλητική ιστορία των
ΗΠΑ το περιστατικό. Πολλές φορές ζήτησαν από τον Σαμ Σιάνη, που σήμερα διευθύνει την αλυσίδα εστιατορίων «Billy Goat Tavern» του θείου του, να λύσει τα μάγια. Επιστρατεύτηκαν τράγοι, έκαναν τον γύρο του γηπέδου, αλλά χωρίς αποτέλεσμα.
Η ομάδα στην πορεία του χρόνου βελτίωσε τις επιδόσεις της, αλλά τελικό δεν είδε ακόμη. Ο «δράστης» της υπόθεσης Γουίλιαμ Σιάνης δεν πάτησε από τότε στο γήπεδο των Καμπς. Αφοσιώθηκε στις επιχειρήσεις του και πέθανε σε βαθιά γεράματα στις 22 Οκτωβρίου 1970.