Μερική ακύρωση απόφασης της Κομισιόν

Βρυξέλλες
Το Γενικό Δικαστήριο της ΕΕ ακύρωσε χθες Δευτέρα μερικώς παλαιότερη απόφαση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής σχετικά με τις κρατικές ενισχύσεις προς την Ολυμπιακή Αεροπορία και τις Ολυμπιακές Αερογραμμές μετά το μετασχηματισμό της εταιρείας το 2003, αποφασίζοντας πως κάποιες από τις ενισχύσεις που κρίθηκαν παράνομες δεν μπορούσαν να ζητηθούν πίσω.
Οι δύο εταιρείες δεν υποχρεούνται να επιστρέψουν τα ποσά εκείνα που η Επιτροπή παράνομα χαρακτήρισε ως κρατικές ενισχύσεις που θίγουν τον ανταγωνισμό, σημειώνει η απόφαση.Αιτιολογώντας την απόφασή του το ευρωδικαστήριο αποφάνθηκε ότι κακώς η Επιτροπή δεν εξέτασε τη σχέση μεταξύ των μισθωμάτων, ύψους περίπου 91,5 εκατ. ευρώ, που κατέβαλλαν οι Ολυμπιακές Αερογραμμές για την υπομίσθωση αεροσκαφών και των μισθωμάτων που ίσχυαν στην αγορά.
Παράλληλα αποφάνθηκε ότι κακώς παρέλειψε η Επιτροπή να εξετάσει χωριστά την αξία των διαφόρων άυλων στοιχείων ενεργητικού που μεταβιβάστηκαν στην εταιρία αυτή στο πλαίσιο του μετασχηματισμού της Ολυμπιακής Αεροπορίας (ύψους περίπου 37 εκατομμυρίων ευρώ).
Το ιστορικό της διαμάχης
Τον Δεκέμβριο του 2003, η Ολυμπιακή Αεροπορία έπαυσε κάθε πτητική δραστηριότητα και οι πτήσεις αναλήφθηκαν τότε από τις Ολυμπιακές Αερογραμμές, νέα αεροπορική εταιρία η οποία συστάθηκε από το Ελληνικό Κράτος. Οι ελληνικές αρχές μεταβίβασαν, όπως αναφέρει το ευρωδικαστήριο, τα πλέον αποδοτικά στοιχεία ενεργητικού της Ολυμπιακής Αεροπορίας, ελεύθερα χρεών ως επί το πλείστον, στις Ολυμπιακές Αερογραμμές, οι οποίες έχαιραν ειδικής προστασίας έναντι των πιστωτών. Η Ολυμπιακή Αεροπορία διατήρησε τις δραστηριότητες επίγειας εξυπηρέτησης, συντήρησης και εκπαίδευσης.
Στη συνέχεια, με απόφαση της 14ης Σεπτεμβρίου 2005, η Επιτροπή έκρινε παράνομες κρατικές ενισχύσεις τις διαφόρων μορφών επιδοτήσεις υπέρ της Ολυμπιακής Αεροπορίας και των Ολυμπιακών Αερογραμμών.
Επρόκειτο για την καταβολή, εκ μέρους των Ολυμπιακών Αερογραμμών, χαμηλών μισθωμάτων για την υπομίσθωση αεροσκαφών (ύψους περίπου 40 εκατομμυρίων ευρώ), την καταβολή προς την Ολυμπιακή Αεροπορία του ποσού κατά το οποίο υπερεκτιμήθηκε η αξία των στοιχείων ενεργητικού που μεταβιβάστηκαν στη νέα αεροπορική εταιρεία κατά τον χρόνο της σύστασής της (ύψους περίπου 91,5 εκατομμυρίων ευρώ), την πληρωμή, από το Ελληνικό Δημόσιο, αντί της Ολυμπιακής Αεροπορίας, ορισμένων τραπεζικών δανείων και μισθωμάτων χρηματοδοτικής μίσθωσης (ύψους περίπου 37 εκατομμυρίων ευρώ), καθώς και την απευθείας προκαταβολή προς την εταιρία αυτή ποσού περίπου 8 εκατομμυρίων ευρώ και, τέλος, για τη συνεχή ανοχή του Ελληνικού Δημοσίου έναντι τις Ολυμπιακής Αεροπορίας όσον αφορά τη μη καταβολή φόρων και εισφορών κοινωνικής ασφάλισης (ύψους περίπου 354 εκατομμυρίων ευρώ). Κατά την τότε απόφαση της Επιτροπής, η Ελλάδα όφειλε να ανακτήσει αμελλητί τις διάφορες ενισχύσεις.
Στη συνέχεια, και δεδομένου ότι η Ελλάδα παρέβη την υποχρέωση αυτή, το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο την καταδίκασε, με απόφαση της 14ης Φεβρουαρίου 2008 διότι δεν είχε ανακτήσει τις εν λόγω ενισχύσεις. Εν τω μεταξύ, τον Νοέμβριο του 2005, η Ελλάδα, η Ολυμπιακή Αεροπορία και οι Ολυμπιακές Αερογραμμές προσέβαλαν την απόφαση της Επιτροπής ενώπιον του Πρωτοδικείου (νυν Γενικού Δικαστηρίου).
Η απόφαση του Δικαστηρίου της ΕΕ
Με την απόφασή του, το Γενικό Δικαστήριο διαπιστώνει ότι οι παράνομες ενισχύσεις που χορηγήθηκαν στην Ολυμπιακή Αεροπορία μετά την ανάληψη του πτητικού έργου της από τις Ολυμπιακές Αερογραμμές δεν μπορούσαν να ζητηθούν από τη δεύτερη με μόνο αιτιολογικό ότι η εταιρεία αυτή αντλεί έμμεσο όφελος από τις ενισχύσεις αυτές. Αντιθέτως, οι ενισχύσεις που χορηγήθηκαν στην Ολυμπιακή Αεροπορία πριν από τη δημιουργία των Ολυμπιακών Αερογραμμών μπορούν να ζητηθούν από τη δεύτερη αυτή εταιρεία, καθόσον υφίσταται οικονομική συνέχεια μεταξύ των δύο αυτών εταιριών.
Οσον αφορά τα επιμέρους μέτρα ενίσχυσης, το Γενικό Δικαστήριο υπενθυμίζει ότι η Επιτροπή χαρακτήρισε ως κρατική ενίσχυση υπέρ των Ολυμπιακών Αερογραμμών τις διαφορές (ύψους περίπου 40 εκατομμυρίων ευρώ) μεταξύ, αφενός, των χαμηλών μισθωμάτων που κατέβαλλαν οι Ολυμπιακές Αερογραμμές στην Ολυμπιακή Αεροπορία και στην Ελλάδα για την υπομίσθωση αεροσκαφών και, αφετέρου, των μισθωμάτων που οι δύο τελευταίες είχαν καταβάλει στο πλαίσιο συμβάσεων που είχαν συναφθεί με ιδιώτες εκμισθωτές. Στο πλαίσιο αυτό, το Γενικό Δικαστήριο διαπιστώνει ότι η Επιτροπή περιορίστηκε να λάβει υπόψη της μόνον αυτές τις διαφορές των μισθωμάτων για να καταλήξει στο συμπέρασμα της ύπαρξης κρατικής ενίσχυσης, χωρίς να εξετάσει τη σχέση μεταξύ των μισθωμάτων που κατέβαλλαν οι Ολυμπιακές Αερογραμμές και εκείνων που θα μπορούσαν να είχαν επιτύχει υπό τους συνήθεις όρους ανταγωνισμού της αγοράς. Για τον λόγο αυτόν, το Γενικό Δικαστήριο κρίνει ότι η Επιτροπή δεν εξέτασε προσηκόντως τον καθ´ υπόθεση μη ανταγωνιστικό χαρακτήρα του ύψους των εν λόγω μισθωμάτων και ακυρώνει τις σχετικές διατάξεις της απόφασης της Επιτροπής.
Περαιτέρω, όσον αφορά τη φερόμενη υπερεκτίμηση (κατά περίπου 91,5 εκατομμύρια ευρώ) των στοιχείων ενεργητικού που μεταβιβάστηκαν στις Ολυμπιακές Αερογραμμές, το Γενικό Δικαστήριο καταλήγει στο συμπέρασμα ότι κακώς η Επιτροπή δεν εξέτασε χωριστά, στο πλαίσιο του ελέγχου του ποσού της αντιστάθμισης που χορήγησε το Δημόσιο στην Ολυμπιακή Αεροπορία για την απώλεια αυτών των στοιχείων ενεργητικού, αν τα διάφορα άυλα στοιχεία ενεργητικού, όπως οι χρονοθυρίδες, είχαν δική τους εμπορική αξία.