Παρασκευή, 29 Μαρτίου, 2024

THΣ ΗΜΕΡΑΣ

Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΚΟΚΚΙΝΑΚΟΥ
(Καλή είναι η διακυβέρνηση εκείνων που δεν επιθυμούν να κυβερνήσουν. Ρανσιέρ)

Στα υψίπεδα του Μαινάλου απολάμβανα πρόσφατα μια δυνατή βροχή που φαινόταν σαν να ?σβηνε τη φωτιά που ?χε βάλει στα έλατα πέρα μακριά στη δύση ο ήλιος βασιλεύοντας. Και μέσα στον ευδαιμονισμό μου με πλησιάζει η μάνα μου μονολογώντας αλλά κατά βάση απευθυνόμενη σε μένα πλαγίως “όλοι φταίμε, για δες πως καταντήσαμε την χώρα”!! Πώς το λες αυτό ρε μάνα; Πώς το λέω, δεν ακούς; Ολοι στην τηλεόραση μορφωμένοι, γραμματισμένοι άνθρωποι αυτό λένε. Αλήθεια όλοι φταίμε. Χαλάσαν οι ανθρώποι. Όλοι βάλαμε το χεράκι μας για να μας βρει αυτό το κακό. Γιατί ρε μάνα μου “σπας τα κρύσταλλα της αιωνότητος”; Συνταξιούχος του ΟΓΑ η μάνα μου και όμως αισθάνεται ενοχή. Αλλά δεν πρόκειται μόνο για την μάνα μου. Ολοι οι άνθρωποι περίπου έτσι αισθάνονται. Από το πρωί μέχρι το βράδυ η μιντιοκρατία διαμόρφωσε την κοινωνική πεποίθηση περί συνολικής κοινωνικής ευθύνης. Και τέλος το ΔΝΤ, η τράπεζες και οι ισχυροί του χρήματος βρήκαν το δρόμο στρωμένο. Τους καλοσωρίσαμε περίπου σαν σωτήρες, αφού πειστήκαμε ότι “δεν υπάρχει άλλη λύση”. Αλλά δεν είναι μόνον η τρομακτική δύναμη των ΜΜΕ που έκανε την ζημιά. Οταν ο άνθρωπος, η ομάδα, ο λαός βρεθεί σε κατάσταση απολύτου υποταγής, βρεθεί μπροστά σε ένα ανίκητο εχθρό, χωρίς διαφυγή, χωρίς ελπίδα, υπάρχει ένας ψυχολογικός μηχανισμός που τον “προστατεύει”. Είναι ο μηχανισμός της ταύτισης με τον επιτιθέμενο. Οταν ο εχθρός είναι ανίκητος θα με καταστρέψει, θα με εκμηδενίσει, θα με κατακερματίσει ως προσωπικότητα, ως ύπαρξη. Δεν έχω παρά να ταυτιστώ μαζί του. Ετσι λοιπόν με βάση αυτόν τον βαθύ, ασυνείδητο και πανίσχυρο μηχνισμό άμυνας, φτάσαμε στο σημείο να θεωρούμε σωτήρες τους “Φον-Φούφουτους” του ΔΝΤ κατά Πάγκαλο. Συνεπακόλουθα κάνουμε ενοχές για τις ευθύνες μας, ενισχύοντας και αθωώνοντας τον επιτιθέμενο, υπερασπιζόμενοι κάθε του ενέργεια. Τα ΜΜΕ απλώς έκαναν την δουλειά τους. Και έτσι όλη η Ελλάδα βρίσκεται σε μία κατάσταση μη διεκδίκησης. Ολόκληρο το κοινωνικό κράτος αποδομείται, κατακτήσεις εκατονταετίας αναιρούνται, ολόκληροι πληθυσμοί εξαθλιώνονται και θα δοκιμαστεί ακόμη περισσότερο η αξιοπρέπεια των ανθρώπων. Και όμως οι άνθρωποι δεν αντιδρούν. Δέχονται την μοίρα τους. Και όταν αντιδρούν εκδηλώνουν-εύστοχα το είπε ο Παπούλιας- έναν συντεχνιακό αυτισμό. Αντιδρούν για τα φράγκα όχι για ένα άλλο πλαίσιο ζωής. Με νόημα όχι για ανατροπές για αλλαγές και μεταρυθμίσεις, όχι για ένα άλλο πλαίσιο αξιών χωρίς απληστία, υλοφροσύνη και ατομισμό. Όμως η κάστα των πολιτικών με διακομματικό τρόπο αυτονομημένη από την κοινωνία και παράγοντας πολιτική για τον εαυτό της, βρίσκει δικλείδες για να σωθεί. Για να μεταλλαγεί και να επιβιώσει. Με ένα απύθμενο θράσος, με ένα απίστευτο κυνισμό και με μια ατελεύτητη αντικοινωνικότητα. Πέτρος Τατούλης: Γιατρός, πολιτικός επί 20ετία, κάνει χρήση ενός νόμου του 1988 (ΠΑΣΟΚ) που επιτρέπει σε βουλευτές που χάνουν την έδρα τους να καταλαμβάνουν θέση διευθυντή στο ΕΣΥ, αυτοδίκαια, αυτόματα, χωρίς κρίση!! Τι να πρωτοθαυμάσει κανείς. Τον καιροσκοπισμό της νομοθετούσας βουλής ή την κοινωνική ανευθυνότητα του βουλευτή; Χειρουργός που έχει να πιάσει νυστέρι 20 χρόνια θα είναι διευθυντής σε χειρουργική κλινική μεγάλου νοσοκομείου των Αθηνών. Αλλά δεν είναι μόνο ο Τατούλης. Ένα πλήθος πολιτικών παλιών έδειξαν την ίδια «ευαισθησία». Θαυμάστε: Νεονάκης, Μαλέσιος, Μανίκας, Σουμάκης, Μελλάς, Γεροντόπουλος κ.λπ. έκαναν χρήση του ίδιου νόμου! Επομένως η επίκληση να σώσουμε την χώρα, πώς πρέπει να αναγνωστεί; Μήπως να σώσουμε την χώρα από αυτούς του πολιτικούς;


Ακολουθήστε τα Χανιώτικα Νέα στο Google News στο Facebook και στο Twitter.

Δημοφιλή άρθρα

Αφήστε ένα σχόλιο

Please enter your comment!
Please enter your name here

Εντός εκτός και επί τα αυτά

Μικρές αγγελίες

aggelies

Βήμα στον αναγνώστη

Στείλτε μας φωτό και video ή κάντε μία καταγγελία

Συμπληρώστε τη φόρμα

Ειδήσεις

Χρήσιμα