Χορωδία Χανίων
Αφιέρωμα στον συνθέτη Ηλία Ανδριόπουλο
Τετάρτη 14/7 βράδυ, στο υπαίθριο θέατρο της Ανατολικής Τάφρου της πόλης μας, ετελέσθη μια λειτουργία του ελληνικού έντεχνου λαϊκού τραγουδιού, που μελοποίησε ο καταξιωμένος μουσικοσυνθέτης Ηλίας Ανδριόπουλος.
Η αφετηρία των ερεθισμάτων, που μας οδήγησε να βγούμε μιαν ακόμα φορά στο μεϊντάνι της πόλης και να διασαλπίσουμε ως τις άκρες της την ικανοποίηση και γιατί όχι και τον ασυγκράτητο ενθουσιασμό ? ευαρέσκεια στη μέθεξη της συγκεκριμένης μυσταγωγίας. Το κυρίαρχο συναίσθημα που απαιτεί τέτοιο και τόσο βερμπαλισμό μας οδήγησε και συνάξαμε την υπερχείλιση της ευωχίας, που προκάλεσε το μεγαλείο των στίχων ενός ατόφιου ελληνικού ρεπερτορίου από φτασμένους ποιητές σε στιγμές απογείωσης της έμπνευσής των.
Τα συναισθήματά μας σιγοντάριζαν τους αναγνωρισμένους στίχους των και η καρδιά οδηγός κι αχθοφόρος της μνήμης κουβαλούσε σαν όραμα τα αθάνατα μνημεία -λόγια ενός από τους κορυφαίους μας ποιητές.
“Κλείσε μέσα στην καρδιά σου την Ελλάδα -έλεγε όταν ανέβαινε στο ύψος του ρίγους της φυλής, κάνοντας τα χέρια του αμυργιαλό- και θα νοιώσεις κάθε είδους μεγαλείο?? Τάδε έφη Κ. Παλαμάς.
Με αυτό το μοτίβο πήραν να υφαίνουν οι ποιητές το μεγαλείο όπως κατάφεραν να μας το λιχνίσουν και να οικοδομήσουν εντός μας, την περηφάνια:
Ο Ελύτης, Μ. Ελευθερίου, Μ. Μπουρμπούλη, Η. Ανδριόπουλος 18χρονος με οράματα και πίκρες με το κορυφαίο πόνημα της βραδιάς “Ξένες πόρτες” και τέλος ο Σ. Καλαβίτης, με το ανεπανάληπτο λαϊκό άσμα που έκανε μεγάλη επιτυχία η αείμνηστη Σωτηρία Μπέλλου. Το “Μην κλαις”. Συνολική έκφραση του πάθους και η στηλίτευση των παθών.
Οι αξεπέραστες μελωδίες όπως τα είχε πλαισιώσει ο τιμώμενος συνθέτης, η μικρή λαϊκή ορχήστρα του Βενιζέλειου Ωδείου Χανίων, που συνόδευε χορωδούς και σολίστ. Αξιοι συγχαρητηρίων άπαντες με ένα κλικ παραπάνω στη μικρούλα βιολίστρια Έλενα, κόρη του μαέστρου Γιάννη Μεντζελόπουλου.
Με ένα πλήθος χορωδών και σολίστ, τενόροι, μπάσοι, κοντράλτες, σοπράνο, άλτο, μέτζο και ορχήστρας μόχθησε και μάτωσε σαν μαθημένος από καιρό, μέχρι να εντάξει όλα τα στοιχεία και τις παραμέτρους, σε μια πειθαρχία φωνών και φθόγγων, να ξεχωρίζει στα ακούσματα η αρμονία. Στον δημιουργό κ. Γ. Μεντζελόπουλο και στο σύνολο των προσπαθειών του η πολιτεία του οφείλει μια επιβεβλημένη αναγνώριση.
Βέβαια όλοι τους ήταν υπέροχοι αλλά θα θέλαμε να σταθούμε στους σολίστ λίγο περισσότερο, στη λογική ότι το μετρήσαμε σαν ένα στοιχείο προόδου αυτή τη φορά. Ο ακαταπόνητος χοράρχης μη φειδόμενος κόπου και έμπνευσης κατασκεύασε νέους σολίστ. Φρονούμε ότι πρέπει να τονίσουμε την πληρότητα της απόδοσής των.
Ο Σταύρος Τάτσης, ο Γρηγόρης Κολομβάκης, ο Γεωργ. Μανούσακας, η Ν. Μουστάκη. Ο περίπου επαγγελματίας Κ. Χαζιράκης και η καλλικέλαδη κυρία Μιμίκα Γιαννακουδάκη μας μάγεψαν.
Για τη βιρτουόζα πιανίστρια Τέρυ Στυλιανουδάκη ας μας συγχωρεθεί η ιδαίτερη νύξη στην εμπνευσμένη δεξιοτεχνία της επίδοσής της.
Τοποθετημένη έξω από το πεντάγραμμο, σπέσιαλ προσφορά και πρωτοτυπία όσων είχαν την έμπνευση στο στήσιμο της εκδήλωσης, η σύνδεση δεοντολογικά και η ιστορική σχέση δημιουργών και πονημάτων, στη χαρίεσσα και ταλαντούχα κυρία Βίκυ Κόλλια. Για μας ήταν το κερασάκι στην τούρτα της όλης εκδήλωσης.
Μας τελειώσανε οι έπαινοι για αυτή και για όλους τους συντελεστές.
Συγχαρητήρια από καρδιάς.
Χ. Σκριβιλιωτάκης
