Γράφει ο ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΛΕΣΣΑΣ
Η ψήφιση του ασφαλιστικού νομοσχεδίου επέφερε ανακούφιση και απαλλαγή απ’ τα φαινόμενα νευρικής κρίσεως στην κυβέρνηση από πιθανές διαρροές της κοινοβουλευτικής ομάδας. Οι “αντιρρησίες” απέβαλαν την επιθετική τους συμπεριφορά “τοις κείνων ρήμασι πειθόμενοι” κι έτσι η κυβέρνηση πέρασε τον δύσκολο κάβο χωρίς απώλειες.
Δεν πρόλαβαν όμως να χαρούν τους αναστεναγμούς ανακούφισης, διεφάνη στον ορίζοντα ένα αχνό προεκλογικό παιχνίδι, έτσι “στα καλά του καθουμένου”. Ανεδείχθη το πρόσωπο της ημέρας ο κ. Καστανίδης, ο οποίος αντί να προσφέρει αίσθηση ευφορίας, ήρθε να δημιουργήσει αβεβαιότητες και σύγχυση με την αναγκαιότητα, όπως είπε, απόκτησης “δημοκρατικής νομιμοποίησης”.
Είναι φορές που η προπαγάνδα διαχέεται σαν θόρυβος, όταν οι αρμόδιοι εμφανίζονται να ακούονται ως “ιδιαίτερες φωνές” μα που στην πραγματικότητα φωτοσκιάζουν αυτά, που δεν θά ?θελαν να πουν αλλά επιβάλλεται να τα λένε. Και προβάλλεται ενδεχόμενη τροπή μιας κατάστασης από παραπολιτικά σχόλια κυβερνητικών παραγόντων, με τα οποία τροφοδοτούνται συστηματικά(;) προεκλογικά σενάρια. Το ερώτημα είναι, αν πρόκειται για καμουφλαρισμένη προεκλογική φάση ή για προσωπική θεώρηση. Ο κ. Καστανίδης ομίλησε περί “δημοκρατικής νομιμότητας” -έτσι χαρακτήρισε τις επόμενες εκλογές αν γίνουν-διότι, είπε: “Ασκούμε μια πολιτική, η οποία δεν είναι στο ιδεολογικό πλαίσιο του ΠΑΣΟΚ, παρά το γεγονός, ότι ορισμένα μέτρα θα μπορούσαν να επιλεγούν χωρίς να βρισκόμαστε σε συνθήκες έκτακτης ανάγκης”.
Αναγνωρίζει ο κ. υπουργός, ότι επειδή αλλιώς επολιτεύθηκαν προεκλογικώς, άλλα βρήκαν απ? αυτά που υπολόγισαν και διαφορετικά εκινήθησαν κατά την άσκηση της πολιτικής εξουσίας, που δεν συνάδει προς το “ιδεολογικό πλαίσιο του ΠΑΣΟΚ” είναι ανάγκη να ζητηθεί εκ νέου η ετυμηγορία του λαού, για να νομιμοποιηθούν οι πράξεις των. Τουλάχιστον αυτό κατάλαβε ο καθένας, όταν άκουσε τις δηλώσεις του (Θέμα 98,9 9/7/10), όπου επεσήμανε, ότι αυτού του είδους η νομιμοποίηση “έχει πολύ μεγάλη σημασία”, καθ? όσον τα μέτρα που πάρθηκαν τώρα, αν ελαμβάνοντο προγενεστέρως θα ήταν καλύτερα. Εχει την “αίσθηση”, όπως έγινε και στο παρελθόν (ανεφέρθη στον Ελ. Βενιζέλο, πού ?κανε την Ελλάδα των 5 θαλασσών και των 2 ηπείρων κι έχασε τις εκλογές το 1920), “ότι στο τέλος μια γενναία κυβέρνηση θά ?χει διασώσει τη χώρα αλλά ίσως για τα επόμενα 30 χρόνια δεν θα υπάρχει κεντροαριστερά”…
Λογικές οι σκέψεις του κ. υπ. Δικαιοσύνης, ότι επειδή η εκλογή της 4ης Οκτωβρίου έγινε με άλλες εξαγγελίες, τώρα πρέπει να υπάρξει μια “δημοκρατική νομιμοποίηση”, αλλά τα σενάρια, ανεπίσημα ή μη, δεν παύουν να εξηγούνται ως παραπολιτικά σχόλια, που, αλίμονο, προοιωνίζονται μια ανούσια αποπροσανατολιστική και επιζήμια από πολλές απόψεις εκλογολογία. Αλήθεια, μήπως αν ξαναβγεί ο ίδιος σχηματισμός πρόκειται να μετατοπισθούν, με την πολιτική που θα εφαρμοσθεί, τα ζωτικά προβλήματα της οικονομίας; Το ΠΑΣΟΚ μπορεί μετά από νέα πολιτική επιβεβαίωση να ξεφύγει απ? τα προβλήματα, που ενώ ήταν άλλων, τά ?κανε δικά του; Μήπως με την κοινοβουλευτική ανανέωση θα απεγκλωβιστεί και θα ενδυθεί τον χιτώνα της νομιμότητας επειδή έλαβε αντιλαϊκά μέτρα;
Αν οδηγηθούμε στις κάλπες, λόγω “δημοκρατικής νομιμοποίησης” θα καταλήξουμε σε πετροπόλεμο, θα προκαλέσουμε τη λοιδωρία των δανειστών μας, θα αποπροσανατολισθεί έτσι περισσότερο η χώρα, ακόμη κι αν οι αντιπαραθέσεις και οι προκλήσεις γίνουν με δημοκρατικές διαδικασίες. Αυτή η κυβέρνηση, που πρωταγωνιστεί, για να σώσει την πατρίδα, δεν χρειάζεται ν? ασχοληθεί με δικαιολογίες, προσχήματα και υποκρισίες. Εχει τόση δουλειά να κάνει από του να επιχειρήσει τη διαιώνιση του είδους της κάστας των πολιτικών. Ας λείπουν οι παρομοιώσεις με ιστορικά γεγονότα και οι προσωπικές αισθήσεις παρακινδυνευμένων πρωτοβουλιών για εντυπωσιασμό της κοινής γνώμης στην επικίνδυνη κατάσταση που βρισκόμαστε!
