Δικαίωμα και “όπλο” στα χέρια κάθε εργαζόμενου είναι η απεργία. Είναι ο μόνος τρόπος να αντισταθεί όταν πιστεύει ή νομίζει ότι τον αδικούν.
Στα πλαίσια αυτής της αντίστασης και των δικαιωμάτων και η απεργία των εργαζομένων στον ημερήσιο περιφερειακό Τύπο την ερχόμενη Τετάρτη.
Και βέβαια οι όποιες ανακοινώσεις των συνδικαλιστικών τους οργάνων -κατά που γράφουν- στοχεύουν:
– Στην πλήρη διασφάλιση της απασχόλησης στον κλάδο και στην πιστή και απαρέγκλιτη τήρηση της Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας
– Στην πλήρη διασφάλιση των ασφαλιστικών τους δικαιωμάτων.
Μέχρις εδώ καλά, αν και κάποτε θα έπρεπε να προβληματιστεί η Ενωση Συντακτών Ημερησίων Εφημερίδων Πελοποννήσου, αν οι απεργίες που εξαγγέλει και πραγματοποιούνται, τούτο τον καιρό, διασφαλίζουν και τις επιχειρήσεις – εφημερίδες στις οποίες εργάζονται τα μέλη της. Μήπως δυσκολεύουν ακόμη περισσότερο -ταυτόχρονα με την οικονομική κρίση- την εύρυθμη λειτουργία των εφημερίδων αυτών;
Πέραν όμως από τα παραπάνω, που δικαιωματικά μπορεί ο κάθε δημοσιογράφος και η ΕΣΗΕΠΗΝ να υποστηρίζει και να πράττει, έρχεται η τελευταία να απευθύνει και προστακτικές συμβουλές στους εργοδότες των ΜΕ της περιφέρειας ζητώντας:
“Την εγκατάλειψη από μέρους των εργοδοτών κάθε σχεδίου μείωσης των θέσεων εργασίας και συρρίκνωσης των μέσων ενημέρωσης”
Διερωτήθηκαν ή τουλάχιστον προβληματίστηκαν ο ή οι συντάκτες της ανακοίνωσης της ΕΣΗΕΠΗΝ, πόσο κινδυνεύουν να διαλυθούν οι μικρές επιχειρήσεις των Μ. Ενημέρωσης της Περιφέρειας από την οικονομική κρίση και σε τί αδιέξοδο βρίσκονται αυτόν τον καιρό; Τί νομίζουν δηλαδή; Υπάρχουν κάποια μυστικά κονδύλια ή χαριστικές πράξεις που συντηρούν τις περισσότερες ημερήσιες επαρχιακές εφημερίδες και όχι το καθημερινό άγχος, η συνεχής εργασία του κάθε εκδότη – δημοσιογράφου;
Σκέφτηκαν ποτέ πώς θα κρατήσουν τις θέσεις εργασίας ή μονον πώς θα πιέσουν και θα συκοφαντήσουν γενικά την εργοδοσία;
Κραυγαλέο παράδειγμα η καταγγελία, χωρίς καμμία προσυνεννόηση με το συνδικαλιστικό όργανο των εργοδοτών, ορισμένων συναδέλφων του Πύργου στην Αστυνομία και στην Επιθεώρηση Εργασίας.
Μήπως αυτή η κίνηση δεν βγάζει προς τα έξω μια κακή εικόνα για όλους τους επαρχιώτες εργοδότες;
Δεν είναι η πρώτη φορά που ξεπερνούν τα όρια οι της ΕΣΗΕΠΗΝ.
Να ελπίσει κανείς πως θα είναι η τελευταία και θα αντιληφθούν ότι η συνεργασία και προσέγγιση με την εργοδοσία θα διατηρήσει τον περιφερειακό Τύπο;
Εκτός κι αν οι κύριοι αυτοί ενδιαφέρονται για ανοικτή σύγκρουση και διάλυση.
Αλλά σε μια τέτοια περίπτωση έχουμε να πούμε πολλά…
Τα “Χανιώτικα νέα”
Υ.Γ. Αυτά όλα από μια εφημερίδα που ουδέποτε αντιτάχθηκε στην όποια απεργία των εργαζομένων. Και το κυριότερο: Ουδέποτε παρακράτησε τα ημερομίσθια των απεργών, που εδώ και χρόνια είναι πάνω από πενήντα (αυτό διαπιστώνεται στα επίσημα ασφαλιστικά ταμεία, στα οποία, μέχρι σήμερα δεν εκαθυστερήσαμε ούτε ένα ευρώ).
Σήμερα με την όλη άσχημη κατάσταση που διαμορφώνεται για όλες τις επιχειρήσεις τί θα γίνει; Μπορούμε να κρατηθούμε εκεί που είμαστε;
Αγωνιούμε, αγχωνόμαστε και έχουμε και τα “μανιφέστα” και τις καταγγελίες της ΕΣΗΕΠΗΝ να μας εξοργίζουν γενικά.
Μήπως πρέπει να ηρεμήσουν λίγο για να δούμε πραγματικά τί μπορεί να γίνει στο όχι καλό προδιαγραφόμενο μέλλον των ημερήσιων περιφερειακών εφημερίδων;
Παίρνω το καπελάκι μου και φεύγω?!
Η χθεσινή επίσκεψη του Αντώνη Σαμαρά στον πρωθυπουργό για να του προτείνει μέτρα τα οποία πρέπει να λάβει η κυβέρνηση για να? εξασφαλίσει την «συναίνεση της ΝΔ» στην άσκηση της οικονομικής πολιτικής, πραγματοποιήθηκε με απώτερο σκοπό να αποκτηθεί πρόσχημα για να? πάρει ο κ. Σαμαράς το καπελάκι του ως ο Αντωνάκης του «γάμου α λα Ελληνικά» του Γεωργιάδη και? «να την κάνει». Συναίνεσης τέλος λοιπόν. Κάτι η αμηχανία από τα εγκληματικά κατάλοιπα της διακυβέρνησης Καραμανλή, κάτι οι μπηχτές και οι φόβοι που προκαλεί η Ντόρα, κάνουν την ηγεσία της ΝΔ να θέλει άγρια και όχι συναινετική αντιπολίτευση. Είναι βλέπετε οι φουσκοδεντριές που προκαλεί ο ζεστός χειμώνας που κάνει όλα τα «μπουμπούκια» να θέλουν να ανθίσουν εκτός εποχής. Στην συνέχεια όμως, αχ Αντωνάκη μου, πέφτουν ανώριμα και κατσιασμένα στο έδαφος.?!
ΑΕΣ
Έλλειμμα ντροπής?!
Ο πρώην υφυπουργός Οικονομίας κ. Π. Δούκας, υποστηρίζει ότι η ιδέα της Εξεταστικής Επιτροπής για την οικονομική τραγωδία που βιώνουμε, θα είναι εθνικά επιζήμια?! «Θα γελούν οι Τούρκοι μαζί μας» λέει, ως και οι Τούρκοι (και όχι μόνο) δεν ξεκαρδίζονται στα γέλια για την ζημιά που προκάλεσε η πολιτική τους στην οικονομία και στην αξιοπιστία της χώρας στις διεθνείς αγορές, όπου ξαναπεριβλήθηκε την προβιά του μαύρου προβάτου. Ο πρώην υπουργός κ. Παπαθανασίου με την γνωστή του αμαθή αυθάδεια ως ευτραφής?Ζήκος χωρίς να εντρέπεται καθόλου, υπενθύμιζε τη δέσμευση- απειλή (!) του κ. Αντ. Σαμαρά ότι θα αναζητηθούν ευθύνες (!!) για την οικονομική πολιτική που (?δεν) ασκήθηκε τους πέντε τελευταίους μήνες, με αποτέλεσμα «να αφεθεί το έλλειμμα του 2009 να διπλασιαστεί ανενόχλητο»!!!
Το έλλειμμα ντροπής να δεις πόσο πολλαπλασιάστηκε στην παράταξη?!
ΑΕΣ
ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ
Γράφει ο:
ΒΑΓΓΕΛΗΣ Θ. ΚΑΚΑΤΣΑΚΗΣ
e-mail: Kakatsakis@sch.gr
Φίλες και φίλοι, καλημέρα!
ΑΛΙΜΟΝΟ και τρισαλίμονό του απού δεν έχει νύχια να ξυστεί και περιμένει να τον ξύσουνε οι άλλοι. Κι αν ισχύει για την Ελλάδα προπάντων τη σήμερον ημέρα τούτη η λαϊκή ρήση!
ΝΑ ΠΑΤΕ στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, είπε ο πρόεδρος της Ρωσίας Ντμίτρι Μεντβέντεφ στον Έλληνα Πρωθυπουργό Γιώργο Παπανδρέου. Άλλος συμβουλάτορας κι αυτός!
ΠΑΝΤΩΣ μέχρι τις 15 του Μάρτη την βγάλαμε καθαρή! Μέχρι τότε ποιος ζει και ποιος πεθαίνει. Μπορεί να ‘ρθουν τα πάνω κάτω και τα κάτω πάνω. Μπορεί, λέμε τώρα, να κατέβει ο ουρανός στη γη και ν’ ανέβει η γη στον ουρανό.
ΜΑΣ ΕΧΟΥΝ βάλει στο λούκι να κλαίμε για τον 14ο μισθό που θα μας κόψουνε, ενώ ο 13ος έχει κάνει ήδη φτερά, και ο 12ος έχει αρχίσει να φυλλορροεί.
ΦΤΑΙΕΙ το ζαβό το ριζικό μας./ Φταίει ο θεός που μας μισεί./ Φταίει το κεφάλι το δικό μας./ Φταίει πρώτα απ’ όλα το κρασί! Ας τους έχει υπόψη της αυτούς τους στίχους των “Μοιραίων” του Κώστα Βάρναλη η προαναγγελθείσα Εξεταστική Επιτροπή για την Οικονομία. Ό,τι πρέπει για να τους χρησιμοποιήσει στο πόρισμά της, είναι.
ΣΤΟ 1,20 ευρώ η τιμή της αμόλυβδης βενζίνας. Τόσο πουλούσε χθες ο βενζινάς της παρακάτω γωνίας τα 3/4 του λίτρου. Άντε τώρα να λογαριάσεις πόσο πουλούσε το λίτρο για να βρεις αν σε σύμφερε. Πρόβλημα πρακτικής αριθμητικής.
ΗΤΑΝ που ήταν στον αέρα τα προγράμματα “Βοήθεια στο Σπίτι”, τώρα κατά που φαίνεται θ’ αναληφθούν στους ουρανούς. Θα επανέλθουν κατά τη Δευτέρα Παρουσία.
ΝΑΙ στην αξιοποίηση του στρατοπέδου Μαρκοπούλου από την τοπική κοινωνία λέει ο υπουργός Εθνικής Άμυνας Ευάγγελος Βενιζέλος. Ναι στην αξιοποίησή του λέει στον Υπουργό και η τοπική κοινωνία. Φτάνουν αυτά τα δύο ναι για να πάμε παρακάτω; Ίδωμεν.
ΗΛΙ, ΗΛΙ, στείλε μαντιναδί! Καιρό έχει να μου στείλει μαντινάδα ο μαντιναδολόγος μας ο Ηλίας ο Σταματάκης κι είπα να τον φωνάξω. Δεν πιστεύω να νιώθεις εν μέρει ανεπιθύμητος στη στήλη, Ηλία!
“Η ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ ευτυχία δεν είναι αντικειμενική, είναι υποκειμενική. Έκαστος άνθρωπος γεννάται με την ευτυχία εντός του, και την τοποθετεί όπου θέλει. Δια τούτο οι δυστυχείς ή δεν έχουν πλέον εντός των το πτηνόν αυτό, ή δεν ευρίσκουν που να το τοποθετήσουν. Από την “Χρυσή Διαθήκη” του Πολύβιου Δημητρακόπουλου.
ΛΕΝΑ Σεπτέμβρη, καλλιγράφο, ποιήτρια, Χανία: Οποία ευχάριστη έκπληξις το με πολύ ευαισθησία φτιαγμένο ημερολόγιο του 2010 που μου έστειλες σαν αντίδωρο “για την ωραία παρέα” από τα “Χ.Ν.” Οδοδείκτες για όλους μας τα ένθετα λόγια, προμετωπίδες στους μήνες. Ευχαριστώ εκ βαθέων και διά της στήλης.
ΚΑΠΟΤΕ ο Πέρσης φιλόσοφος και ποιητής Σααδί επισκέφτηκε έναν πλούσιο για να του ζητήσει ένα ποσό που θα το έδινε σε μια φτωχή οικογένεια. Ο πλούσιος για να τον πειράξει του είπε: “Μπορείς να μου εξηγήσεις γιατί ο σοφός χτυπά την πόρτα του πλούσιου, ενώ ο πλούσιος δεν χτυπά ποτέ την πόρτα του σοφού;” Ο Σααδί του αποκρίθηκε αμέσως: “Γιατί ο σοφός γνωρίζει τη χρησιμότητα του χρήματος, ενώ ο πλούσιος δεν γνωρίζει τη χρησιμότητα της σοφίας.”
“Κι αν η ζωή φοβάται/ εσύ μη φοβηθείς/ τι τάχα θα πετύχεις;/ Τον πόνο και τα δάκρυα/ δεν τα γλιτώνεις/ μα και το γέλιο, τη χαρά/ μήτε κι αυτά θα λείψουν/ πλεγμένα είναι όλα/ σε τούτο το κεντητό/ κι εσύ κλωστή ανάμεσα/ να ξεφύγεις δεν μπορείς/ μα ούτε και που θέλεις/ Κεντητό πολύχρωμο/ είναι η ζωή/ κι αυτό που πλέκει/ δεν ξεπλέκει.”
Το ποίημα “Το κεντητό” της Λένας Σεπτέμβρη.
ΧΑΙΡΕΤΩ?ΣΑΣ?ΚΙ?ΑΓΑΠΩ?ΣΑΣ!
(http//:petaxta.blogspot.com)
