Έβρεχε χθες στο Καστέλλι…

Τελέστηκε χθες στο Καστέλλι, 40 ημέρες μετά τον απρόσμενο θάνατο του αείμνηστου Νίκου Κακαουνάκη το μνημόσυνό του, παρουσία πλήθους, μεγάλου πλήθους, απλών, καθημερινών πολιτών, που όπως γράφαμε και προχθές ακουμπούσαν πάνω του και του εμπιστευόταν τους φόβους, τα προβλήματα, τις αγωνίες των σε κάθε θέμα της δημόσιας (και όχι μόνο) ζωής των.
Στην επιμνημόσυνη ακολουθία παρέστησαν και κάποιοι από τους αξιωματούχους της δημόσιας πολιτικής και δημοσιογραφικής ζωής, οι οποίοι, απόντες από την εξόδιο προ 40ημέρου ακολουθία του ύστατου αποχαιρετισμού, έσπευσαν με την παρουσία τους να αποτίσουν τον οφειλόμενο φόρο τιμής στον εκλιπόντα. Παρόντες και οι μόνιμα καταγεγραμμένοι στις εν ζωή συνάξεις τους στο Καστέλλι, στα Χανιά, στην Αίγινα, στα Φαλάσαρνα, φίλοι και συνεργάτες του, που παρακολούθησαν συντετριμμένοι την επιμνημόσυνη ακολουθία.
Εκτός όμως από τις παρουσίες, καταγράφηκαν αρκετές μη αναμενόμενες απουσίες από εκείνους -κυρίως τους πολιτικούς και τους συναδέλφους του- που πλησίαζαν τον Νίκο εν ζωή, για να του ζητήσουν βοήθεια, υποστήριξη, πληροφόρηση, προβολή, ανοχή, ή για να πάρουν ανάστημα και δημοσιότητα δίπλα του, των οποίων τα πρόσωπα αναζητούσε μάταια ο απλός και ανώνυμος κόσμος, μέσα στην εκκλησία ή το προαύλιό της που το ράντιζε η βροχή. Βροχή, που ξέπλενε τα δάκρυα των ανώνυμων και θα παρουσιαστεί ως άλλοθι για την απουσία των επώνυμων. Έβρεχε χθες στο Καστέλλι…