Παρασκευή, 29 Μαρτίου, 2024

Πνευματικά και καλλιτεχνικά γεγονότα του τόπου μας

Αγαπητοί αναγνώστες, Καλημέρα σας!
Μας αφήνει αύριο και η τρίτη βδομάδα του Γενάρη, ευτυχώς με βροχές, χιόνια και κρύα εποχικά, αλλά και καθημερινά με… κοψίματα πίτας Συλλόγων, Σωματείων, φορέων και Αρχών. Ευχή μας να ?χει την υγεία του ο κόσμος να κόβει πίτες, να κερνά, να εύχεται και να… ξορκίζει τη γρίπη!
Βέβαια με τις πίτες και τις συνεστιάσεις απ? αφορμή τον νέο χρόνο 2010, φτάσαμε χωρίς να το καταλάβουμε στην αρχή του Τριωδίου. Σκεφτείτε πως μεθαύριο (24/1) έχουμε την Κυριακή Τελώνου και Φαρισαίου και πως πρέπει να… γνοιαστούμε για τα… μασκαρέματα παιδιών κι εγγονιών μας, αφού οι Μεγάλες Αποκράδες βρίσκονται ήδη σιμά μας…
Εδώ όμως βάζουμε μια άνω τελεία, γιατί οι υπόλοιπες σημειώσεις μας διαμαρτύρονται… Θέλουμε λοιπόν να σας υπενθυμίσουμε ότι καιρό τώρα έχουν θέσει σε κυκλοφορία οι Φίλοι του Παραρτήματος του Πολεμικού Μουσείου στα Χανιά, το δυσεύρετο από δεκαετιών έργο του Δημ. Κ. Κουκουλάκη, λοχαγού Πεζικού: «Πανεπιστημιακή φάλαγξ εν Κρήτη 1897» μεταγλωττισμένο:
«ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑΚΗ ΦΑΛΑΓΓΑ ? ΚΡΗΤΗ ? 1897»
με τη φροντίδα, το ασίγαστο πάθος και το μεράκι του προέδρου των Φίλων του Παραρτήματος, αγαπητού απ? τα παλιά, Γιάννη Ν. Μάντακα, πρωτεργάτη ίδρυσης του Μουσείου αυτού, στον τόπο μας!
Μας καταθέτει ο αγαπητός Γιάννης στις εισαγωγικές σελίδες του μνημειώδους αυτού έργου:
«Αγαπητοί αναγνώστες,
έχοντας πάντοτε στη σκέψη μας την ιδέα ότι η ελευθερία είναι από τα μεγαλύτερα πνευματικά δώρα του Θεού προς τον άνθρωπο, το ευγενέστερο ένστικτο από την πρώτη στιγμή της δημιουργίας του, θα πρέπει ανάλογα το άτομο να την υπερασπίζεται στο πέρασμα της ζωής του. Είναι αναφαίρετο δικαίωμά του να αγωνίζεται, όταν τη στερείται, να την κατακτήσει είτε σε ατομικό είτε σε εθνικό επίπεδο. Και αυτό όχι χαλαρά, αλλά με πείσμα, αυταπάρνηση προσφέροντας πρόθυμα ακόμη και τη ζωή του.
Δείγματα αυτής της αυτοθυσίας έχουμε αναρίθμητα στη μακραίωνη ιστορία της Ελλάδας. Ενα απ? αυτά στο πρόσφατο παρελθόν είναι και της Πανεπ. Φάλαγγας το 1897. Οι αποτελούντες τα μέλη της αγωνίζονται ανιδιοτελώς για την πατρίδα και μιμούνται τους Μαραθωνομάχους και Σαλαμινομάχους όλων των εποχών. Προτιμούν, ενώ έχουν και άλλες επιλογές, το διδόναι παρά το λαμβάνειν. Προτιμούν την πρώτη γραμμή του μετώπου και αποφεύγουν τα μετώπισθεν. Ο αγώνας τους διαρκής, χωρίς εκεχειρία.
Αξίζει λοιπόν να τους παρουσιάσουμε στο κοινό και να τους τιμήσουμε έστω ελάχιστα με τον τρόπο αυτό. Εμείς ταπεινοί εθελοντές εργάτες του τόπου αυτού ως Δ.Σ. της Εταιρείας Φίλων του Πολεμικού Μουσείου Χανίων φέρνουμε στη δημοσιότητα με σεβασμό και ευλάβεια το πόνημα του Λακκιώτη Λοχαγού Δημήτρη Μιχ. Κουκουλάκη που αφορά την ιστορία της Πανεπ. Φάλαγγας.
Και τα παραπάνω αντί στεφάνου με τα νοερά λουλούδια της ψυχής μας, τα αισθήματα της πίστεως και της λατρείας στο υπέρτατο ιδανικό της ελευθερίας για το οποίο οι Ελληνες (Τραντέλληνοι) επρομάχησαν και έπεσαν… για να είμαστε εμείς σήμερα αυτοί που είμαστε, δηλαδή ευδαίμονες εν ελευθερία».
Το έργο σε σχήμα 8ο και σελίδες 264 πλουσιώτατα εικονογραφημένο, προσφέρεται σαν θαυμάσιο δώρο, ενώ η προσεκτική μελέτη του μας ξαναγυρίζει σε χρόνους επικούς, μεγαλειώδες και σε σελίδες της Ιστορίας μας, ηρωικές!
Οφείλουμε να συγχαρούμε από καρδιάς τον ακάματο Γιάννη Ν. Μάντακα και να του αναγνωρίσουμε δημόσια, την τεράστια προσφορά που έχει κάνει για τον πλουτισμό της ιστορικής μας γνώσης με τα έργα του, με τα οποία οι αγώνες και οι θυσίες των Κρητών, διαχρονικά, προβάλλονται και λαβαίνουν τη θέση που των αξίζει στην ιστορική μας μνήμη. Να ?ναι καλά, να ?χει χρόνους και υγεία, να προσφέρει στον τόπο του!
***
Ο συνάδελφος και συμφοιτητής στη Μετεκπαίδευση (Αθήνα) Ρεθεμνιώτης εργάτης της λαϊκής μας παιδείας, αγαπητός φίλος Μαρίνος Σπυρ. Γαλανάκης, μας χάρισεν λήγοντος του 2009 έργο πολύτιμο, πληρέστατο και ευπαρουσίαστο, αφιερωμένο στη νότια της επαρχίας Σελίνου:
«ΓΑΥΔΟΣ» (Μαργαρίτες Λίθοι)
Ρέθυμνο 2009, σχ. 8ο μεγάλο, σ. 332 και πλούσια εικονογράφηση
Εχουν γραφτεί αρκετά βιβλία γι? αυτό το νοτιότερο άκρο της Ευρώπης, τη Γαύδο, όμως η πληρότητα και ο πλούτος των στοιχείων πάσης φύσεως της μονογραφίας αυτής, δεν έχει προηγούμενο.
Ετσι π.χ. για τη θέση της Γαύδου, ο συγγραφέας παραθέτει όλα τα δεδομένα (ακτογραφικά, εδαφολογικά, υδρολογικά, χλώριδας κα πανίδας, σπήλαια και λοιπές καρστικές μορφές). Οι ίδιες λεπτομέρειες κατατίθενται και για τους τομείς της οικονομίας (πρωτογενείς, δευτερογενείς και τριτογενείς).
Ακόμη και για την ονομαστή γαυγιώτικη παχούντα αφιερώνει σωστές επτά σελίδες, ιδιαίτερα ενδιαφέρουσες.
Για την προέλευση του ονόματος του νησιού της Γαύδου, εξάλλου καθώς και για τη διαχρονική πορεία της από την αρχαιότητα μέχρι χθες (2008) αφιερώνονται αρκετές σελίδες, καρπός συστηματικής μελέτης και επισταμένης έρευνας του συγγραφέα.
Η παρουσίαση των οικισμών του νησιού που κατοικούνται σήμερα αλλά και των ερειπωμένων, απήτησαν επίσης εξαντλητική μελέτη και επιτόπια έρευνα. Το ίδιο ισχύει και για το κεφάλαιο: Εκκλησία Γαύδου!
Στον επίλογο του έργου (σ. 244 – 6) ο φίλτατος Μαρίνος αφήνει την πένα του να εκφραστεί όπως συνηθίζει πάντα κι όπως δόμησε κι ανάστησε κι αυτό το θαυμάσιο έργο του.
Καταθέτει μεταξύ των άλλων κι αυτά τα αξιοσημείωτα:
«… ΝΑΙ. Θέλω να γενεί όχι μόνο κάτι καλύτερο αλλά πολύ καλύτερο και για τη Γαύδο και για τα υπόλοιπα νησιά όποια κι αν είναι κι όσα κι αν είναι. Αυτό που δε θέλω να γενεί είναι η επανάληψη γεγονότων όμοιων μ? αυτών που γινήκανε στα Ιμια κι αυτών, που κάθε τόσο επαναλαβαίνουνται σ? άλλα νησιά.
Δε θέλω να δω τη Γαύδο ακατοίκητη κι αμφισβητούμενης κυριότητας.
Δε θέλω τη διαιώνιση της άθλιας ζωής των Ακριτών της Γαύδου.
Δε θέλω να τους δω να εγκαταλείψουν αυτή τη ζωή χωρίς ν? αφήσουν οπίσω τους άλλους άξιους Ακρίτες πρόθυμους να φυλάξουνε Θερμοπύλες.
Δε θέλω να δω το Νησί ν? αναπτύσσεται με πρωτοβουλίες ξένων και με καταστροφή του φυσικού περιβάλλοντος και χωρίς την παρουσία σ? αυτό ΕΛΛΗΝΩΝ.
Πόσω χρονώ ?σε μπάρμπα;
Οσο με κάνεις. Κι όταν σου λέω: “δεν θέλω να δω”, δεν εννοώ μόνο τα μάθια του κορμιού αλλά και τα μάθια της ψυχής μου.
Η Γαύδος αξίζει καλύτερης τύχης.
Γι? αυτούς τους λόγους αποφάσισα κι έγραψα και παράδωσα στη δημοσιότητα τούτο το γραφτό, που διαβάσατε και γι? αυτό σας ευχαριστώ. Θέλησα να βοηθήσω και παρακαλώ και εσάς να βοηθήσετε, να θυμηθούνε τη Γαύδο όσοι την έχουνε ξεχασμένη και να κεντρίσω το ενδιαφέρον και σ? αυτούς που δε τη γνωρίζουνε να ταξιδέψουν ως εκεί, να δούνε με τα δικά τους τα μάτια όσα γράφω.
Αυτό τ? ώριο νησί με τη μοναδική ομορφιά, την παρθενική φύση και τους απλούς καλοκάγαθους κατοίκους.
Και να ενώσουνε με τη δική μου ασθενική φωνή την ισχυρότερη δική τους, για να ξυπνήσουνε την πολιτεία και να προέλθει από αυτό το ξύπνημα και τον συναγερμό αμοιβαίο τ? ωφέλιμο αποτέλεσμα…».
(σ. 245 – 246)
Τέλος το παράρτημα του τόμου καλύπτει τις σελίδες 249 – 315 όπου παρακολουθεί ο αναγνώστης το πάθος του συγγραφέα για τη συλλογή ασφαλών στοιχείων κι από δυσπρόσιτες πηγές ακόμη, για την πληρότητα του έργου του. Διεξοδικό, λυρικό και λίαν νοσταλγικό το Οδοιπορικό του συγγραφέα για την αγαπημένη μας Γαύδο, χρήσιμη και η βιβλιογραφία του, πολύτιμοι και απαραίτητοι τέλος και οι χάρτες και τα σχεδιαγράμματα που μας παραθέτει.
Εστησες αγαπητέ Μαρίνο, ένα έργο μνημείο, πηγή γνώσης, μαγνήτη που σ? οδηγεί να γνωρίσεις το νησί και τον κόσμο του. Σ? ευγνωμονούμε και σ? ευχαριστούμε!
Με τη «Γαύδο» σου στο σακκίδιό σου ο επισκέπτης του Νησιού, ξέρει που πάει, τι θα γνωρίσει, τι θα χαρεί, τι θ? απολαύσει. Πάντα άξιος!
***
Εδώ όμως τελειώσαμε και σήμερα. Τα ξαναλέμε -συν Θεώ- την άλλη Παρασκευή. Ως τότε γεια σας και καλό Τριώδιο!


Ακολουθήστε τα Χανιώτικα Νέα στο Google News στο Facebook και στο Twitter.

Δημοφιλή άρθρα

Αφήστε ένα σχόλιο

Please enter your comment!
Please enter your name here

Μικρές αγγελίες

aggelies

Βήμα στον αναγνώστη

Στείλτε μας φωτό και video ή κάντε μία καταγγελία

Συμπληρώστε τη φόρμα

Ειδήσεις

Χρήσιμα