Ευλογία για μένα που μίλησα στο ξετρουλιαχτό από κόσμο Πολύκεντρο του Δήμου Ηρακλείου πριν από τρεις περίπου μήνες, μαζί με την εκλεκτή συγγραφέα Κλαίρη Μιτσοτάκη και με συντονιστή τον εκ των κορυφαίων κρητόλαλων ποιητών Κωστή Λαγουδιανάκη για την ποιητική συλλογή του Χρήστου Κωσταντουδάκη “Λίγο περισσότερο φως”. Πολλαπλάσια η ευλογία, ωστόσο, προχθές, Κυριακή 12 Ιουνίου. Κι αυτό γιατί μίλησα για τον φίλο μου στις Αλώνες, στην πλήθουσα αγορά των χωριανών του και μάλιστα στο πανηγύρι του Άι Νούφρη, μετά τη Θεία Λειτουργία και την απονομή, από τον τοπικό Πολιτιστικό Σύλλογο, τιμητικής πλακέτας στον συγγραφέα ενός ξεχωριστού βιβλίου για τον Αλωνιώτη παπά Λευτέρη Νουφράκη, που στις 5 του Γενάρη 1919 μπήκε και λειτούργησε στην Αγιά Σοφιά, επίσης καλό φίλο Αντώνη Εμμ. Στιβακτάκη. Σε μια ιδιαίτερα επιμελημένη και αγαπητικά διανθισμένη απ’ τον Αλωνιώτη μουσουργό Σωτήρη Δογάνη, εκδήλωση.
Ένα μικρό χωριό του Ν. Ρεθύμνης, δέκα περίπου χιλιόμετρα απ’ τα Μυριοκέφαλα, με 60 περίπου μόνιμους κατοίκους, είναι οι Αλώνες. Ενα πανέμορφο και με μεγάλη ιστορία χωριό, στα ριζά του Κρυονερίτη, όπου κατά που γράφει ο ποιητής «βράχοι καλόγεροι με κρύα μαλλιά/ κόβουνε σιωπηλοί της ερημίας τον άρτο». «Μια μικρή τελεία στον χάρτη, με μέγεθος αντιστρόφως ανάλογο της προσφοράς του στις κρίσιμες ιστορικές περιόδους της πατρίδας μας», όπως συνηθίζει να λέει ο Χρήστος Κωσταντουδάκης. Ακρα κόσμου!
«Το μέγεθος του ρόλου δεν εξαρτάται απ’ το μέγεθος της σκηνής». Ερχόταν διαρκώς η φράση αυτή στο μυαλό μου με το που έφτασα λίαν πρωί στις Αλώνες. Εδώ κάτω απ’ τον γέρω- πλάτανο, δίπλα στο βυζαντινό εκκλησάκι του Άι Νούφρη, συνεδρίασε η Προσωρινή Επαναστατική Κυβέρνηση της Κρήτης το 1866… Εδώ συγκέντρωσαν οι ναζί, στο μπλόκο της 3ης Ιανουαρίου 1943, τους Αλωνιώτες, για να τους σώσει τελικά, όπως πιστεύουν ακόμα, ο Άγιός τους. Εδώ βρήκε τον παράδεισό του ο Ισπανός αντιφασίστας, αντιπρόσωπος των Ηνωμένων Εθνών Γουσταύος Ντουράν… Μα και εδώ λειτουργεί και λειτουργείται απ’ τον ιδιαίτερα δραστήριο σύλλογο του “Κρυονερίτη” το κοινωνείν της φιλοξενίας και η φιλοξενία του κοινωνείν, όπως λειτούργησε και λειτουργήθηκε προχθές γι’ άλλη μια χρονιά στη Χάρη του Αγίου τους. Με τις ευλογίες και του παπά Νουφράκη απ’ τους ουρανούς.
“Αρχιμανδρίτης Ελευθέριος Νουφράκης – Μια εμβληματική μορφή του Ελληνισμού” ο πλήρης τίτλος του περί ου ο λόγος βιβλίου του Αντώνη Στιβακτάκη, που εκδόθηκε πέρυσι απ’ τον “Κρυονερίτη”. Πραγματικά εμβληματική μορφή του ελληνισμού ο Αλωνιώτης στρατιωτικός ιερέας που βάλθηκε να τελειώσει τη Θεία Λειτουργία στην Αγία Σοφία, που διέκοψε, κατά την παράδοση, στις 29 Μαΐου 1453 η είσοδος των Τούρκων. Όχι, όμως, μόνο γι’ αυτό. Μια ζωή ταγμένος «στου Χριστού την πίστη την αγία και της πατρίδος την ελευθερία» ήταν ο αρχιμανδρίτης Ελευθέριος Νουφράκης, που έλαβε μέρος ούτε λίγο ούτε πολύ σε 27 (!) μάχες, των Βαλκανικών πολέμων, του Α’ παγκοσμίου πολέμου, της Μικρασιατικής εκστρατείας και ως εθελοντής στο μέτωπο της Βορείου Ηπείρου κατά τον Ελληνοϊταλικό πόλεμο σε ηλικία 68 ετών!..
«Ν’ αγαπάς την ευθύνη. Να λες, εγώ μονάχος μου έχω χρέος να σώσω τη γης. Αν δεν σωθεί, εγώ θα φταίω», γράφει ο Νίκος Καζαντζάκης στην “Ασκητική” του. Ο Αλωνιώτης ποιητής Χρήστος Κωσταντουδάκης το λέει με άλλα λόγια: Χρέος μας ο αγώνας για λίγο περισσότερο φως! Αφού «κάθε παράθυρο που ανοίγουμε/ και μια ελπίδα/ κάθε παράθυρο και ένα φως». Πρωτίστως για τη σωτηρία της ψυχής μας που όπως επιμένει να τραγουδεί ο Ρεθεμνιώτης από πατέρα και Χανιώτης (απ’ το Νίππος) από μητέρα Σταμάτης Κραουνάκης «είναι πολύ μεγάλο πράγμα». Γι’ αυτήν και ο αγώνας του παπά – Νουφράκη!
Πλημμύρισε κάθε ψυχή με χρώματα κι εικόνες/ και όλοι τελαλίζουμε να ζήσουν οι Αλώνες! Η μαντινάδα με την οποία ο σε ρόλο συντονιστή και σ’ αυτήν την εκδήλωση Κωστής Λαγουδιανάκης έκλεισε την εκδήλωση. Ειλημμένη απόφασή μου να τη χρησιμοποιήσω ως επίλογο…
