Παρασκευή, 29 Μαρτίου, 2024

Στη Χατζημιχάλη Νταλιάνη

Ενας δρόμος ο οποίος αναπτύσσεται συνεχώς είναι η Χατζημιχάλη Νταλιάνη. Μόνο που παρουσιάζει προβλήματα τα οποία επισημαίνει αναγνώστρια των "Χ.Ν." – καταστηματάρχης στον συγκεκριμένο δρόμο και η αποκατάστασή τους θα βελτιώσει την εικόνα την οποία παρουσιάζει. Συγκεκριμένα αναφέρει:
"Με σεβασμό και εκτίμηση προς τις τοπικές αρχές, αγάπη προς την πόλη των Χανίων και για το καλό του τόπου και όλων εμάς, πήρα το θάρρος να αναφέρω, με καλή θέληση την προσωπική μου άποψη, με την ελπίδα να υπάρξει άμεσα ένα καλό αποτέλεσμα. Από τον Δεκέμβριο του 2008 στη Χατζημιχάλη Νταλιάννη 62 (πεζόδρομος Μιναρέ) λειτουργώ το εργαστήριο – κατάστημά μου (χειροποίητες δημιουργίες) με αποτέλεσμα να ευρίσκομαι αρκετές ώρες την ημέρα εκεί.
Για τον λόγο ότι είναι πεζόδρομος της παλαιάς πόλης, ευρίσκεται στο κέντο των Χανίων και διατηρεί τον Ιστορικό Μιναρέ, αρκετοί περαστικοί ντόπιοι και ξένοι περνούν καθημερινά.
Άθελά μου πέφτουν στην αντίληψή μου ξένοι επισκέπτες να φωτογραφίζουν ερειπωμένα κτήρια, τοίχους βαμμένους με σπρέιτ, κάδους απορριμμάτων, ξεχασμένα σκουπίδια από αναπαλαιώσεις κ.λπ. και αναρωτιέμαι γιατι; Επίσης άθελά μου πήρε το αυτί μου τα αρνητικά σχόλια τα οποία δεν θέλω να αναφέρω από τέσσερις επισκέπτες ώριμης ηλικίας, προερχομένων από Αίγινα.
Τα καταστήματα που ήδη λειτουργούν στη Χατζημιχάλη Νταλιάνη, όλα σε παραδοσιακό, χειροποίητο στιλ προσπαθούμε να δώσουμε πνοή στον πεζόδρομο!
Η ταπεινή μου γνώμη είναι να βοηθήσουν και οι τοπικές αρχές ώστε ο πεζόδρομος να αλλάξει όψη. Λίγο πράσινο, κανένα παγκάκι, αλλαγή πλακόστρωτου. Δεν ξέρω αν είναι γνωστό, αλλά το διάστημα που εργάζομαι εδώ καθημερινά αρκετά άτομα σκοντάφτουν στα πλακάκια του δρόμου και κάποιες φορές πέφτουν κάτω.
Όσο για τον δημόσιο φωτισμό ανάβουν τα φώτα του πεζόδρομου την ώρα που εμείς κλείνουμε τα καταστήματά μας.
Ελπίζω και θέλω οι παρατηρήσεις μου να μην θεωρηθούν κριτική, αλλά μια προσπάθεια καλής θέλησης, ώστε και οι τοπικές αρχές να βοηθήσουν ώστε η Χατζημιχάλη Νταλιάνη να γίνει ένας παραδοσιακός, όμορφος, λειτουργικός, φιλόξενος πεζόδρομος.

Ευχαριστώ,
Με εκτίμηση,
Γιανναράκη Νίκη

Αναζητείται η… ουσία

Διαφωνίες που έφτασαν στη φραστική διένεξη προέκυψαν στο πλαίσιο της τελευταίας συνεδρίασης της νομαρχιακής τουριστικής επιτροπής.
Διαφωνίες ανάμεσα στον νομάρχη Χανίων και τον πρόεδρο του τοπικού συλλόγου Ξενοδόχων.
Είναι αλήθεια ότι ο κ. νομάρχης στο πρόσφατο παρελθόν είχε κάνει δημόσιες δηλώσεις (τουλάχιστον δύο φορές) με τις οποίες εξέφραζε την αισιοδοξία του για την τρέχουσα τουριστική σεζόν και έφθανε στο σημείο να προβλέψει μηδενική, ή σχεδόν μηδενική μείωση.
Από την άλλη ο πρόεδρος των ξενοδόχων μίλησε για μείωση που φτάνει έως και το 20%!
Πού, ακριβώς, είναι η αλήθεια;
Και το ουσιωδέστερο: Να δοθούν τα στοιχεία (ποιος θα το κάνει;) όχι των αφίξεων αλλά των διανυκτερεύσεων στον Νομό Χανίων. Και επίσης τα ποσοτικά δεδομένα των all inclusive τουριστικών υπηρεσιών του Νομού (σ.σ. πρόκειται για το λεγόμενο βραχιόλι, τους εσώκλειστους σε μεγάλα ξενοδοχεία τουρίστες).
Και να δοθούν για συγκριτική χρήση, τα αντίστοιχα στοιχεία της τελευταίας τριετίας.
Οπως, επίσης, τα ποσοτικά στοιχεία της τελευταίας τετραετίας που αφορούν στις κλίνες.
Η δημοσιοποίηση των τουριστικών αφίξεων στον Νομό δεν είναι επαρκές στοιχείο αφού, ως είναι γνωστό, ο γείτονας Νομός, το Ρέθυμνο είναι αεροπορικά και ακτοπλοϊκά απομονωμένος και εξυπηρετείται στις μετακινήσεις των επισκεπτών του από ή και από τα Χανιά.
Τα προαναφερόμενα στοιχεία και η εκτίμησή των είναι επείγουσα ανάγκη, κατά τη γνώμη του γράφοντος, να προκύψουν.
Η Νομαρχιακή Επιτροπή Τουριστικής Προβολής θα αναλάβει δράση στην προαναφερόμενη κατεύθυνση; Μακάρι.
Μ.

Μάζεμα σκοτωμένων ζώων…
Οδηγώντας, χθες, στην εθνική οδό επιστρέφοντας από την Κίσαμο στα Χανιά καθώς προσπερνούσα ένα προπορευμένο όχημα που πήγαινε με μικρή ταχύτητα, πρόλαβα να διαβάσω μία πινακίδα που είχε στερεωμένη στο πίσω μέρος. Γέλασα βέβαια με την πρώτη λέξη «Συλλογή…» που διάβασα και λίγο παρακάτω έκανα νόημα στον οδηγό του να σταματήσει. Στο ερώτημα, λοιπόν, που του έθεσα, απάντησε με καλή διάθεση τα εξής:
“Γιώργος Παπαδάκης ονομάζομαι και είμαι ιδιώτης έχοντας αναλάβει με το Ι.Χ. Φ. αυτοκίνητό μου τον καθαρισμό της εθνικής οδού από τις Μουρνιές μέχρι το Καστέλλι μαζεύοντας όλα τα σκοτωμένα ζώα που συναντώ. Στη συνέχεια τα θάβω…”. Αναμφισβήτητα επικροτούμε την ενέργεια αυτή και είναι καλό να έχει επέκταση σε όλο το εθνικό, κυρίως, οδικό δίκτυο.
 Γ.Η.Κ.

ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ

ΒΑΓΓΕΛΗΣ ΚΑΚΑΤΣΑΚΗΣ

Φίλες και φίλοι, καλημέρα!
Λογια της ζέστης ή μάλλον “Λόγια της λαύρας” ο τίτλος και των σημερινών “πεταχτών”, αν ήμουν υποχρεωμένος να βάλω έναν τίτλο. Αρχίζοντας να γράφω το σκέφτομαι αυτό έχοντας υπόψη μου το “Λόγια της πλώρης” του Ανδρέα Καρκαβίτσα. Ποιος ξέρει όμως! Στην πορεία μπορεί ν’ αποδειχθεί ότι ταιριάζει καλύτερα ο τίτλος “Λόγια του κρύου” ή μάλλον “Λόγια του πάγου”. Άρες μάρες κουκουνάρες, ε;
ΥπΑρχει κάτι που να μην είναι σάπιο στην σύγχρονη Ελλάδα; Ρητορική ερώτηση. Ποιος να βρεθεί ν’ απαντήσει.
Ποιος Χριστοφοράκος και ποιος Καράμπελας! Νέα πρόσωπα πρωταγωνιστούν στα σήριαλ που προβάλλονται στις τηλεοράσεις από τα λεγόμενα δελτία ειδήσεων. Πρωταγωνιστής ο Παναγιώτης Βλαστός. Γκεστ σταρ ο Τρομπούκης.
Οχι! Η 16μελής οργανωμένη συμμορία που κατηγορείται για συμβόλαια θανάτου και την απαγωγή του εφοπλιστή Π. Παναγόπουλου δεν φιλοδόξησε ποτέ να γίνει κόμμα εξουσίας. Την εξουσία πολλοί εμίσησαν, την παραεξουσία ουδείς.
Απ’ τον Αλμούνια στον Μπαρόζο κι απ’ τον Μπαρόζο στον Αλμούνια. Σαν να λέμε απ’ τον Άννα στον Καϊάφα κι απ’ τον Καϊάφα στον Άννα. Κατά μίαν άποψη.
Μην μιλάτε, μην μιλάτε/ κι η Κυβέρνηση κοιμάται! Πάει και αλλιώς. Μην μιλάτε, μην μιλάτε/ κι η Κυβέρνηση ξιπάται!
Και αστυνομικοί, λέει, σε κύκλωμα μαστροπείας. Σιγά την είδηση. Σαν να λέμε ότι σκύλος δάγκωσε άνθρωπο και μας φάνηκε παράξενο.
Κυβερνηση Νέας Δημοκρατίας – ΠΑΣΟΚ πρότεινε ο δήμαρχος Αθηναίων Νικήτας Κακλαμάνης. Λόγια της ζέστης ή λόγια της λαύρας. Ούτως ή άλλως δεν χάλασε κι ο κόσμος αν λέμε και καμιά κουβέντα για να περνά η ώρα μας. Με την έννοια αυτή εγώ προτείνω κυβέρνηση ΚΚΕ – ΣΥΡΙΖΑ.
ΞΕΠΕΡΑΣΑΝ τα 200 τα κρούσματα της νέας γρίπης χθες. Σήμερα που θα διαβάζετε εσείς την στήλη μπορεί να έχουν ξεπεράσει  και τα 300.
ΔΕΝ ΗΔΥΝΗΘΗΝ ποτέ να εννοήσω τον επί πατραγαθία εγωϊσμόν· απορώ δε πώς ευρίσκονται άνθρωποι αναπαυόμενοι επί δαφνών ξηρών και ανηκουσών εις άλλους, χωρίς να τας αισθάνωνται ενοχλητικώς τριζούσας και διαμαρτυρομένας από την ράχιν των”. Δεν τα έγραφε μόνο για την εποχή του ο πολύς Πολύβιος Δημητρακόπουλος στη "Χρυσή Διαθήκη" του!
ΚΑΠΟΤΕ ΣΕ ΜΙΑ λαϊκή εξέγερση ο όχλος είχε λιθοβολήσει ένα άγαλμα του Μεγάλου Κωνσταντίνου και του είχε παραμορφώσει το πρόσωπο. Οι αυλικοί του τού συνέστησαν να τιμωρήσει σκληρά τους πρωταίτιους. "Δεν υπάρχει ποινή ισάξια με το έγκλημα που διέπραξαν οι άνθρωποι αυτοί που τόλμησαν να λιθοβολήσουν το σεπτό σου πρόσωπο", του είπαν. Ο Μέγας Κωνσταντίνος άγγιξε με τα δάχτυλά του το πρόσωπό του και τους είπε: "Εγώ δεν νιώθω στο πρόσωπό μου καμιά πληγή". Και τους συγχώρεσε.
Με στίχους, της γης μου/ τα όρια, σημαδεύω./ Κτερίσματα μνήμης./ Εικονίσματα ανθρώπων./ Βάγια χλωρά, δεμένα με κλωνάρια/ ελιάς./ Τσιγάρα σέρτικα./ Στις τάμπιες της ρίμας/ χάνομαι ολοένα/ την εξόρυξη φοβάμαι/ του λόγου/ τους ραχάτες της λήθης/ του υδροφόρου ορίζοντα/ την οργή".
Το ποίημα "Προσωπογραφία με τέμπερα" της Γιώγιας Σιώκου

ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!
(petaxta.blogspot.com)


Ακολουθήστε τα Χανιώτικα Νέα στο Google News στο Facebook και στο Twitter.

Δημοφιλή άρθρα

Αφήστε ένα σχόλιο

Please enter your comment!
Please enter your name here

Μικρές αγγελίες

aggelies

Βήμα στον αναγνώστη

Στείλτε μας φωτό και video ή κάντε μία καταγγελία

Συμπληρώστε τη φόρμα

Ειδήσεις

Χρήσιμα