ΕΝΤΟΣ ΕΚΤΟΣ ΚΑΙ ΕΠΙ Τ´ ΑΥΤΑ

Απορίας άξιο είναι πώς μπορεί κανείς να συμμεριστεί την αισιοδοξία του Υπουργού Οικονομικών, Γιάννη Στουρνάρα για την πορεία της ελληνικής οικονομίας.
Μία πορεία, ένας δρόμος, “στρωμένος” -απ’ όσο τουλάχιστον διαφαίνεται- με αγκάθια. Που ξεπροβάλλουν κάθε δυο και τρεις, παρά τις προσπάθειες που καταβάλλει η κυβέρνηση για ανάκαμψη και ανάπτυξη, ρίχνοντας το βάρος κυρίως στην προσέλκυση επενδύσεων, που θα φέρουν χρήμα και θέσεις εργασίας στην χώρα μας.
Σε προχθεσινή συνέντευξή του ο κ. Στουρνάρας, επεσήμανε ότι σε μεγάλο βαθμό η Ελλάδα έχει ξεπεράσει τον κίνδυνο, υπογραμμίζοντας ότι η χώρα έχει διανύσει τα 2/3 του στόχου αναφορικά με τη δημοσιονομική της προσαρμογή και, τα 3/4 σχετικά με την κάλυψη του κενού στην ανταγωνιστικότητά της, ενώ συμπλήρωσε και ότι κατά τη γνώμη του τα χειρότερα έχουν περάσει και ότι “μπορούμε να κοιτάζουμε το μέλλον με ελπίδα”.
Κατά τη γνώμη του! Διότι, υπάρχουν και οι αστάθμητοι παράγοντες. Όπως π.χ. η τρόϊκα, που δεν λέει να “απαλύνει” λίγο τη στάση της και να κατανοήσει τις θυσίες -των τελευταίων χρόνων- του ελληνικού λαού, ζητώντας όλο και περισσότερα. Οι ξένοι εμπειρογνώμονες, σε κατά καιρούς δηλώσεις τους, αμφισβητούν ορισμένες πλευρές της δημοσιονομικής διαχείρισης, θεωρούν ότι δεν έχει αναληφθεί η απαιτούμενη δράση και δεν τους απασχολεί ιδιαίτερα το να αναχωρήσουν από την Αθήνα χωρίς συμφωνία, αφήνοντας την καταβολή της δόσης του Μαρτίου εκκρεμή, μέχρι να πεισθούν ότι η ελληνική κυβέρνηση θα πράξει τα δέοντα προκειμένου να διορθώσει την κατάσταση. Πώς, λοιπόν, ο λαός, να “κοιτάξει το μέλλον με ελπίδα”;
Ευχής έργον το συντομότερο δυνατό, να καμφθούν οι όποιες διαφωνίες και να υπάρξει συμφωνία σε “καυτά” ζητήματα όπως, η μείωση του Φ.Π.Α. στην εστίαση, η αύξηση του αριθμού των δόσεων των ληξιπρόθεσμων οφειλών, η ουσιαστική ελάφρυνση των νοικοκυριών για την εξόφληση δανείων, η υποστήριξη των ανέργων κ.ά..
Για να πάρει μία ανάσα και η κοινωνία μας, η οποία όντως, έχει ξεπεράσει τα όρια της αντοχής της.