Τιμή και δόξα στον Αντώνη Τσαπατάκη

ΓΙΩΡΓΟΣ ΣΤΑΥΡΙΑΝΟΥΔΑΚΗΣ      
stagiorgos@yahoo.gr

Η πρώτη παρουσία σε Παραολυμπιακούς Αγώνες του Αντώνη Τσαπατάκη στέφθηκε με ιδιαίτερη επιτυχία, αφού ο 24χρονος Χανιώτης κολυμβητής είχε εξαιρετική παρουσία στα 100μ πρόσθιο κατηγορίας SB4, τερματίζοντας στην 4η θέση, ενώ πήρε μέρος και στα 50μ πεταλούδα της ίδιας κατηγορίας.
Ο Τσαπατάκης επέστρεψε -μετά από απουσία 20 ημερών- προχθές στην πόλη μας και τον συναντήσαμε στο σπίτι του, όπου τον υποδέχθηκαν συγγενείς, φίλοι και ο προπονητής του και τον συνεχάρησαν για τη μεγάλη του προσπάθεια και  την επιτυχία που είχε στους Παραολυμπιακούς Αγώνες, οι οποίοι είναι αυτοί που φανερώνουν το μεγαλείο της ψυχής όλων όσοι μετέχουν, αλλά αποτελούν και την έμπρακτη απόδειξη ότι η θέληση είναι ικανή να ξεπερνάει όλα τα εμπόδια που αντιμετωπίζουμε στη ζωή μας.
Όπως μας τόνισε ο Αντώνης, η συμμετοχή του αυτή ήταν μια πρωτόγνωρη εμπειρία, η οποία θα μείνει χαραγμένη στη μνήμη του για πάντα, ενώ στη συνομιλία που είχαμε αναφέρθηκε επίσης στα προβλήματα που αντιμετωπίζουν τα ΑμεΑ, αλλά και σε διάφορα άλλα θέματα.
Ακόμη, για τον αθλητή του Συλλόγου “Μεγαλόνησος” Ηρακλείου και την πρώτη του συμμετοχή σε μια τόσο μεγάλη διοργάνωση μας μίλησε και ο προπονητής του, Κώστας Νικολαντωνάκης, ο οποίος, δυστυχώς, δεν είχε συμπεριληφθεί στην αποστολή για το Λονδίνο και έτσι δεν  ήταν κοντά στον αθλητή του στους σημαντικότερους, μέχρι τώρα, αγώνες του.
-Αντώνη πως ένοιωσες μπαίνοντας στο Ολυμπιακό Στάδιο του Λονδίνου, για την παρέλαση στην τελετή έναρξης;
Είναι αλήθεια ότι τη στιγμή που αναφέρεις, συνειδητοποίησα το πόσο σπουδαία διοργάνωση είναι οι Παραολυμπιακοί Αγώνες. Βλέποντας ένα κατάμεστο γήπεδο να χειροκροτεί και να επευφημεί συνεχώς όλους όσοι μετείχαν στην παρέλαση, συγκινήθηκα. Ένοιωσα δέος, αλλά και υπερηφάνεια για την πατρίδα μου, την οικογένειά μου και υποσχέθηκα  στον εαυτό μου να κάνω ότι καλύτερο μπορώ στους δυο αγώνες μου. Ειλικρινά ήταν μια πρωτόγνωρη εμπειρία, που δεν θα ξεχάσω ποτέ.
– Τι άλλο θα θυμάσαι από τους Αγώνες του Λονδίνου;
Μπορεί στην παρέλαση να ένοιωσα δέος, όμως στιγμή που επίσης δύσκολα ξεχνιέται είναι αυτή λίγο πριν ανέβεις στο βατήρα για να πέσεις στην πισίνα. Στη διάρκεια της αναμονής, στην προσμονή για τον αγώνα που θα έκρινε τους κόπους όλης τη χρονιάς, ένοιωθα τρέμουλο, σφίξιμο στα χέρια και προσευχόμουν να πάω όσο καλύτερα γινόταν. Βέβαια όλα αυτά σταματούν με το που ακούσεις την κόρνα του αφέτη και βρεθείς στο νερό.
-Στο θεωρούμενο “καλό” σου αγώνισμα, τα 100μ πρόσθιο, εξασφάλισες εύκολα τη συμμετοχή στον τελικό, στον οποίο τερμάτισες 4ος, θέση σίγουρα πολύ καλή. Εσύ είσαι ευχαριστημένος από την παρουσία σου ή περίμενες κάτι καλύτερο, δηλαδή μετάλλιο;  
Με δεδομένο ότι μετείχα πρώτη φορά σε ανάλογη διοργάνωση, αλλά και γενικότερα δεν έχω εμπειρίες από μεγάλους διεθνείς αγώνες, ήταν δεδομένο ότι η απειρία αυτή θα έφερνε άγχος, το οποίο πράγματι είχα και πιστεύω ότι με επηρέασε. Όμως μπορώ να πω ότι είμαι ευχαριστημένος από την προσπάθειά μου. Έκανα χρόνο κοντά στο ατομικό μου ρεκόρ (λιγότερο από 1 δευτερόλεπτο πάνω), ενώ για να βγω στο βάθρο έπρεπε να το βελτιώσω σχεδόν 3´´, οπότε νοιώθω ότι έδωσα όλες μου τις δυνάμεις σ´ έναν αγώνα όπου μεγάλα ονόματα με σπουδαίους χρόνους δεν είχαν ανάλογη παρουσία. Αυτοί που πήραν τα μετάλλια ήταν σαφώς καλύτεροι, αλλά και πολύ πιο έμπειροι από εμένα και επαναλαμβάνω ότι αν ήμουν λιγότερο αγχωμένος, κάτι που θα μπορούσε να συμβεί αν ήταν κοντά μου και ο προπονητής μου, οπότε, ενδεχομένως να έκανα ατομικό ρεκόρ ή και κάτι παραπάνω, αλλά θα το ξαναπώ, είμαι ικανοποιημένος από την 4η θέση που πήρα.
– Ήταν λοιπόν σημαντική η απουσία του προπονητή σου, του Κώστα Νικολαντωνάκη;
Ειδικά στα ΑμεΑ, ο προπονητής είναι σχεδόν το… μισό κομμάτι του αθλητή και αν ήταν μαζί μου ο Κώστας ίσως ήταν διαφορετική  η τελική έκβαση και των δυο αγώνων μου. Ο προπονητής είναι φίλος, δάσκαλος, συμβουλεύει και βοηθά σε κάθε πρόβλημα που αντιμετωπίζεις κάθε στιγμή, πόσο μάλλον όταν πρόκειται για τόσο σημαντικούς Αγώνες. Πιστεύω ότι ειδικά στον τομέα του άγχους, γιατί στο αγωνιστικό κομμάτι είχαμε δουλέψει πολύ καλά, θα με είχε βοηθήσει πάρα πολύ στο να το αποβάλλω.
– Πως κρίνεις την παρουσία σου στο δεύτερο αγώνισμα που πήρες μέρος;
Στα 50μ πεταλούδα θα μπορούσα να πάω πολύ καλύτερα και να διεκδικήσω είσοδο στον τελικό. Ήταν κάτι μέσα στις δυνατότητές μου, αλλά αυτό δεν μετράει πλέον, αφού η 11η θέση είναι αυτή που πήρα και πρέπει να την αφήσω πίσω, να κοιτάξω να μάθω από τα λάθη μου, να βελτιωθώ και να έχω καλύτερη παρουσία στους  επόμενους αγώνες που θα πάρω μέρος.
– Περιέγραψέ μου το κλίμα στην Ελληνική αποστολή;
Καθ´ όλη τη διάρκεια της παραμονής μας στην Αγγλία υπήρχε πολύ καλό κλίμα. Αν και άργησε να έρθει το πρώτο μετάλλιο, υπήρχε πίστη και αισιοδοξία για την παρουσία μας και όπως σου προείπα, όλοι νοιώθαμε υπερήφανοι για τη συμμετοχή μας στην κορυφαία αυτή διοργάνωση. Ξέρουμε ότι στους Παραολυμπιακούς Αγώνες μετέχουν οι κορυφαίοι, άρα και εμείς ανήκαμε στην κατηγορία αυτή και νοιώθαμε πολύ όμορφα για το γεγονός αυτό. Στην επιστροφή τύχαμε θερμής υποδοχής, όλοι αναφέρθηκαν με πολύ καλά λόγια για την προσπάθειά μας, κάτι που μας γεμίζει δύναμη και κουράγιο να συνεχίσουμε τον αγώνα μας και να πάμε πολύ καλύτερα στη συνέχεια.
– Είναι γνωστά τα οικονομικά προβλήματα της χώρας μας και λογικά σε κάποιο βαθμό πρέπει να επηρέασαν και τη δική σας προσπάθεια.
Σίγουρα η Ελλάδα περνάει δύσκολες στιγμές, όμως πρέπει αν πω ότι φέτος βρέθηκαν κάποιοι μεγάλη χορηγοί και ειδικά ο ΟΠΑΠ, που έδωσαν μεγάλη ανάσα στην ομοσπονδία μας και συνέβαλαν στην καλύτερη δυνατή προετοιμασία και γενικότερα στην παρουσία της Παραολυμπιακής ομάδας. Θα είναι ευχής έργο να συνεχίσουν να υπάρχουν αυτοί οι χορηγοί, ώστε να βοηθάνε την προσπάθεια μας, που όλοι ξέρουν ότι μόνον εύκολη δεν είναι.
-Έχεις βάλεις στόχους για τη νέα αγωνιστική περίοδο ή είναι νωρίς ακόμη;
Αυτό που χρειάζομαι άμεσα είναι ένα διάστημα ξεκούρασης και από τον άλλο μήνα θ´ αρχίσω σιγά – σιγά την προετοιμασία μου. Πιστεύω ότι αρχίζει ένας νέος κύκλος στην κολυμβητική μου καριέρα και πρώτος στόχο μου θα είναι το παγκόσμιο πρωτάθλημα που θα γίνει  τον Αύγουστο του 2013 στον Καναδά, ενώ βέβαια θα έχει προηγηθεί το πανελλήνιο πρωτάθλημα.
– Σε συζήτηση που είχαμε κάνει παλαιότερα, είχες αναφερθεί στα προβλήματα που αντιμετωπίζουν τα ΑμεΑ στα Χανιά, για να καλύψουν βασικές τους ανάγκες, όπως είναι η μετακίνηση, η πρόσβαση σε δημόσιους χώρους και άλλα. Πως είναι σήμερα η κατάσταση;
Μπορώ να πω ότι έχει γίνει μια προσπάθεια ώστε να βελτιωθούν οι συνθήκες σε βασικά θέματα που αφορούν άτομα με αναπηρία, όμως είναι πολύ μικρή και δεν αρκεί. Έτσι, σήμερα στα Χανιά ένα άτομο με ειδικές ανάγκες δεν μπορεί να νοιώσει ανεξάρτητο, χρειάζεται υποστήριξη και συνοδεία και δυστυχώς ο τρόπος οι περισσότεροι αντιμετωπίζουν την αναπηρία δεν είναι ο ενδεδειγμένος.
-Θέλεις να προσθέσεις κάτι άλλο;
Κατ´ αρχήν να ευχαριστήσω την οικογένειά μου, τον προπονητή μου Κώστα Νικολαντωνάκη που σχεδόν 3 χρόνια είναι μαζί μου στον αγώνα που κάνω, τους φίλους μου που είχαν πρόσφατα την πρωτοβουλία να κάνουν μια προσπάθεια για να υποστηρίξουν οικονομικά τη δική μου αθλητική προσπάθεια εν όψει των Αγώνων στο Λονδίνο και τον κόσμο που ανταποκρίθηκε σε αυτό το κάλεσμα, το σύλλογο μου “Μεγαλόνησος” Ηρακλείου και γενικότερα τους ανθρώπους που με έχουν στηρίξει και βοηθήσει όλα αυτά τα χρόνια, όπως είναι το γυμναστήριο “Παλμός” στη Νέα Χώρα, το “Healthy People” του διατροφολόγου – διαιτολόγου Αιμίλιου Τσεπέτη, το κατάστημα “Aqua Fit”, η φυσιοθεραπεύτρια Στέλλα Πετραντωνάκη, το “Casa Delfino Hotel & Spa” , το Ιατρικό Κεντρο “Υγεία” και το γυμναστήριο “Body & Soul”.
Ακόμη, θέλω να εκφράσω το παράπονό μου για την αντιμετώπιση που έχουμε από την Πολιτεία. Κατανοώ ότι περνάμε δύσκολες στιγμές και δεν θα πω γιατί δεν έχει γίνει ο διορισμός που έχω κερδίσει από τη συμμετοχή και τη διάκρισή μου πριν δυο χρόνια στο παγκόσμιο πρωτάθλημα. Όμως πως μπορώ να δεχθώ χωρίς διαμαρτυρία το γεγονός ότι στα νέα μέτρα που θα ληφθούν περιλαμβάνονται και περικοπές σε αναπηρικά επιδόματα, από τη στιγμή που αποδεδειγμένα δεν υπάρχει η απαιτούμενη μέριμνα για τα ΑμεΑ.

* Ο Αντώνης Τσαπατάκης γεννήθηκε στις 13-1-1988 και τον Δεκέμβριο του 2006 συνέβη το ατύχημα που τον έχει καθηλώσει στο αναπηρικό καροτσάκι. Από το 2009 ασχολείται με την κολύμβηση ΑμεΑ, έχοντας προπονητή τον Κώστα Νικολαντωνάκη και στο διάστημα αυτό έχει πολλές διακρίσεις σε πανελλήνιους (είναι κάτοχος 2 ρεκόρ), ευρωπαϊκούς και παγκόσμιους αγώνες, ενώ πρόσφατα προσέθεσε στο ενεργητικό του και την κορυφαία μέχρι τώρα επιτυχία, δηλαδή την 4η θέση στους Παραολυμπιακούς Αγώνες του Λονδίνου.

Κώστας Νικολαντωνάκης: ´Είμαι υπερήφανος για τον Αντώνη´
Για την παρουσία του Αντώνη Τσαπατάκη στο Λονδίνο, ο προπονητής του, Κώστας Νικολαντωνάκης, μας δήλωσε: “Είμαι ευχαριστημένος και ταυτόχρονα υπερήφανος από την προσπάθεια και τις επιδόσεις του Αντώνη, με δεδομένο μάλιστα ότι η αρχική προετοιμασία του έγινε κάτω από δύσκολες συνθήκες, αφού ήταν κλειστή η 5Οάρα πισίνα στα Χανιά. Σίγουρα έχει δουλέψει πολύ σκληρά τα τρία χρόνια που είμαστε μαζί και αυτό φαίνεται χαρακτηριστικά από το γεγονός ότι άρχισε τα 100μ πρόσθιο με  2.05 και τώρα έχει κατέβει σχεδόν στο 1.40. Πιστεύω ότι αν υπήρχε η δυνατότητα να ήμουν μαζί του στο Λονδίνο, κυρίως στον ψυχολογικό τομέα θα του προσέφερα σημαντική βοήθεια. Αυτό είναι θέμα που πρέπει να το δει η ομοσπονδία γιατί ειδικά στα ΑμεΑ η παρουσία του προπονητή τους είναι κάτι παραπάνω από επιβεβλημένη και στο Λονδίνο πολλά παιδιά δεν πήγαν καλή λόγω της απουσίας αυτής. Πλέον, για τον Αντώνη ακολουθεί το απαιτούμενο διάστημα ξεκούρασης, γιατί είναι αλήθεια ότι φέτος  δούλεψε παραπάνω από κάθε άλλη φορά και από τον Οκτώβριο αρχίζει η προετοιμασία για τη νέα σεζόν, με τις απαιτήσεις να είναι πλέον μεγαλύτερες. Θέλω και πάλι να τον συγχαρώ για την επιτυχία του, να ευχαριστήσω όλους όσοι συνδράμουν με κάθε τρόπο την προσπάθειά μας τα τρία αυτά χρόνια, να ευχηθώ υγεία και να λειτουργεί κανονικά η μεγάλη πισίνα στα Χανιά, ώστε να μπορεί να προπονείται χωρίς πρόβλημα, γιατί πρέπει να σας πω ότι προπόνηση για κολυμβητή σε 25άρα πισίνα είναι σαν να κάνει μια ποδοσφαιρική ομάδα προπόνηση σε γήπεδο 7×7 και μετά ν´ αγωνίζεται σε κανονικών διαστάσεων γήπεδο. Επίσης, θέλω να ευχαριστήσω την οικογένειά μου για την υποστήριξη, τον διοικήτη μου και τους συναδέλφους στην ΕΛ.ΑΣ.  για τις διευκολύνσεις που μου παρέχουν στο ωράριο εργασίας,  ώστε να βρίσκομαι όσες περισσότερες ώρες γίνεται κοντά στον Αντώνη και να δουλεύουμε στις προπονήσεις, κάτι που το κάνω αφιλοκερδώς. Ακόμη, ευχαριστώ το Δ.Σ. του ΝΟΧ, τους συλλόγους γονέων και κηδεμόνων κολύμβησης-πόλο-συγχρονισμένης κολύμβησης, τους αθλητές και τους προπονητές, με τους οποίους θέλω να τονίσω ότι έχουμε άψογη συνεργασία,  τον πρόεδρο της Επιτροπής Διοίκησης και τους εργαζόμενους στο ΕΑΚ Χανίων, τον Δήμαρχο και το Δημοτικό Συμβούλιο Δημού Χανίων, για τις προσπάθειες που καταβάλλουν ώστε η μεγάλη πισίνα να παραμείνει ανοιχτή. Τέλος, θέλω να εκφράσω ευχαριστίες και προς τους υπεύθυνους του Ν.Ο. Ρεθύμνου, αλλά και των εκπαιδευτηρίων “Θεοδωρόπουλος”, για τις διευκολύνσεις που μας παρείχαν, δηλαδή να χρησιμοποιούμε τις πισίνες τους το διάστημα που ήταν  κρύα η δική μας”.
* Να θυμήσουμε ο Κ. Νικολαντωνάκης ήταν υπεύθυνος προπονητής και στην εθνική μας ομάδα Special Olympics (αφορά αθλητισμό γι´ άτομα με διανοητική αναπηρία και μαθησιακές δυσκολίες), η οποία -έχοντας στη σύνθεσή της και 6 παιδιά του ΝΟΧ-πήρε μέρος στους περυσινούς παγκόσμιους αγώνες που έγιναν στην Αθήνα, έχοντας εξαιρετική παρουσία.